Doorgaan naar hoofdcontent

Autumn Leaves

Het gebreide truitje dat ik jullie ga voorstellen heet 'Flower Buds' en komt uit Laine Magazine Issue 8. 
Ik was er onmiddellijk verliefd op en vastbesloten om in het begin van de vakantie met de wol die ik in Stockholm kocht in 'Makeri 14' (een must-visit in het oude stadsgedeelte van Stockholm) een top te breien om de hele vakantie door te dragen. 
Maar de breinaalden werden uitgehaald voor andere projecten en dat op een moment dat de zomer reeds halfweg was.
Bovendien bleek de gekozen Tukuwool fingering toch iets winterser dan gedacht.  
Op de laatste dag van de zomervakantie zette ik het project toch op, want was de top misschien niet zo geschikt voor hoogzomer, het zou ideaal zijn voor de nazomer !
De 'flower buds' heb je snel onder de knie en omdat de top geen mouwen heeft, moet je ook niet op 'sleeve island' passeren ...
'Sleeve island' was voor mij ook een nieuwe naam voor een bekend fenomeen bij het breien: het rugpand en voorpand gaat nog vrij vlot om te breien, maar dan moet je nog de mouwen breien ... Eén mouw lukt meestal ook nog wel, maar voor een tweede mouw heb je al minder moed en zou blijft menig trui liggen op 'sleeve island' :-D
De Tuku wool had wel een grondige wasbeurt in Eucalan (ik was wol nooit meer met iets anders vanaf nu !) nodig: tijdens het breien kwam ik vaak grasprietjes tegen en na het in elkaar naaien van de top ontbrak de nodige 'flow'. Geduldig blocken (wassen met Eucalan, uitspoelen hoeft niet, opspelden op mijn yogamatje en laten drogen) deed hier wonderen: de top prikt niet zoveel meer, ruikt lekker naar de Eucalan (neenee geen sponsoring) en valt beter.  

Voila, 'Flower buds' bij Autumn Leaves !

Autumn Leaves - Ed Sheeran (2011)

Reacties

  1. Mooi en inderdaad, helemaal tussenseizoen waardig!
    En ik leer hier bij ... Mijn pogingen tot truien breien (die ik op 2 vingers kan tellen :-) belandden allebei op Sleeve Island ... Ik moet eens uitzoeken hoe ik een retourtje kan boeken voor die truien ...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt mooi! Ik ben momenteel ook iets aan het breien, twee stukken zitten op voorpand eiland vrees ik 😆. Ik leer wel bij met het wasmiddel, intussen die naam ook eens naar mijn mama (aka speedy breister in vergelijking met mij) gestuurd

    BeantwoordenVerwijderen
  3. och, ik wou dat ik dat ook kon.... het is prachtig!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...