Doorgaan naar hoofdcontent

'Tis Autumn

Het was hier stil in oktober ...
Normaal gezien is dat anders: niet alleen is oktober de maand waarin ik jarig ben (hello, 44), het is ook de maand waarin alles op zijn plooi valt, na een drukke septembermaand ... Normaalgezien, want dit jaar bleef de septemberblues een beetje hangen, hetgeen resulteerde in geen zin om te naaien. 
Er werd gebreid, maar dat resultaat krijg je in de komende weken wel eens te zien. 
Maar naaien, neen, daar had ik geen zin in ... komt erbij dat mijn naaimachine bijna onzichtbaar geworden was onder de lappen stof, die wel nog werden aangekocht. 
Enkele dagen voor mijn verjaardag volgde ik de Lederworkshop bij De Stoffenkamer. Alhoewel er bij het maken van de handtas (of heuptasje) geen naaimachine aan te pas kwam, deed het mij deugd om weer wat gelijkgestemde zielen tegen te komen, die net zoals ik een naaidip ondergingen ... Gedeelde smart is nog steeds halve smart. 
Aangezien mijn tongspieren geen dip ondergingen, moest ik rekenen op de hulp van zij, met wie ik met had ingeschreven, om de tas op tijd klaar te krijgen. 
Sinds de workshop heeft de tas mijn zijde niet meer verlaten ! Het is dus een echte aanrader, die Lederworkshop, dus ook voor niet-naaisters ! (not sponsored)
Enkele dagen later passeerde ik opnieuw aan De Stoffenkamer en daar waren de nieuwe stoffen van Mind The Maker binnengekomen. De Brick Bleu is mijn absolute favoriet van de collectie na het zien van deze jurk en dus aarzelde ik niet om enkele meters mee te nemen. 
Op het ogenblik dat ik de schaar zette in mijn stof, publiceerde zij een pareltje in de rood/groene versie van de stof. 
Ook met mijn stof zou een fibremood creatie gemaakt worden: de Violet jurk, een eenvoudige rechte jurk met V-hals en striklint in de taille. 
Gebruik zeker een microtexnaald bij het naaien want anders heb je gegarandeerd miserie. Deze wetenschap verhinderde echter niet dat ik eerst voor een universele (weliswaar de dunste) koos en ook het bij het manueel vastnaaien van de belegdelen draadjes trok in de prachtige stof. Gelukkig enkel zichtbaar voor diegenen die erg dicht mogen komen *proest*.
Op deze stralende herstfdag trok ik er met Ella op uit om foto's te nemen ... 











Ik heb er terug zin in, in het naaien, maar het zal toch nog een beetje moeten wachten, want Ella en ik gaan eerst 'the big apple' gaan verkennen.  4 dagen 'moeder-dochter bonding', last-minute tips zijn nog steeds welkom !

Ladeda ... 'Tis Autumn !

'Tis Autumn - Nat King Cole (1941) 


Reacties

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...