Sterrenstof by Katrien

De vorige edities van Fibremood indachtig, waarbij het me niet lukte om deel te nemen aan de Linkparty met een naaisel (vorige keer breide ik de #fibremoodbliss), koos ik voor het meest eenvoudige patroon: de #fibremoodafra: een t-shirt met boothals en driekwart mouwen.  Leuk detail: vanaf nu zullen de pdf-patronen zowel beschikbaar zijn met als zonder naadwaarde. Persoonlijk zou ik voor jurken, broeken, bloezen en rokken voor mezelf kiezen voor de versie zonder naadwaarde, omdat dan de aanpassingen makkelijker te maken zijn, maar voor een simpel t-shirt en kindernaaisels is een patroon met naadwaarde dan weer wat werk uitgespaard.  Ik denk vooral dat het kwestie van gewoonte is: als graag werkt met Angelsaksische patronen, zal je wellicht een gat in de lucht springen van blijdschap met deze mededeling, als je niet binnen de standaard maattabellen valt (zoals yours truly) zal de naadwaarde erbij tekenen, gewoon onderdeel van het naaiproces blijven.  Maar bij de Afra maakte ik

Een rechttoe -rechtaan project, dat is de Fibremoodbliss uit de Fibremood #7. Een sjaal in boordsteek 2/2 (2 rechts, 2 averechts) en dat in één kleur of verschillende kleurtjes. Verder geen patroon. Hoeveel kleurwissels en na hoeveel naalden of centimeter je dat doet, bepaal je helemaal zelf ... Tijdens het breien lette ik er dan ook op dat er geen patroon ontstond, want een mens is blijkbaar van nature geneigd om in alles een patroon te zien ...  De inspiratie voor de kleurenkeuze vond ik op een stockverkoop van Nathalie Vleeschouwer.  In de overvolle pasruimte stond een dame een terra cotta corduroy broek te passen. Haar felroze truitje vond ik er wonderwel bij passen.  Ik herinnerde mij deze combinatie toen ik een bijna volledige streng Terra Cotta Wolder Pelikaan van deze trui terugvond in mijn restjestas. Mijn hart maakte dan ook een vreugdesprongetje toen bleek dat Lien van Wolhuis Wolder een roze in haar voorraad had, dat voldeed aan hetgeen ik in mijn hoofd had. 

Het was hier stil in oktober ... Normaal gezien is dat anders: niet alleen is oktober de maand waarin ik jarig ben (hello, 44), het is ook de maand waarin alles op zijn plooi valt, na een drukke septembermaand ... Normaalgezien, want dit jaar bleef de septemberblues een beetje hangen, hetgeen resulteerde in geen zin om te naaien.  Er werd gebreid, maar dat resultaat krijg je in de komende weken wel eens te zien.  Maar naaien, neen, daar had ik geen zin in ... komt erbij dat mijn naaimachine bijna onzichtbaar geworden was onder de lappen stof, die wel nog werden aangekocht.  Enkele dagen voor mijn verjaardag volgde ik de Lederworkshop bij De Stoffenkamer. Alhoewel er bij het maken van de handtas (of heuptasje) geen naaimachine aan te pas kwam, deed het mij deugd om weer wat gelijkgestemde zielen tegen te komen, die net zoals ik een naaidip ondergingen ... Gedeelde smart is nog steeds halve smart.  Aangezien mijn tongspieren geen dip ondergingen, moest ik rekenen op de hulp van

Het gebreide truitje dat ik jullie ga voorstellen heet 'Flower Buds' en komt uit Laine Magazine Issue 8.  Ik was er onmiddellijk verliefd op en vastbesloten om in het begin van de vakantie met de wol die ik in Stockholm kocht in 'Makeri 14' (een must-visit in het oude stadsgedeelte van Stockholm) een top te breien om de hele vakantie door te dragen.  Maar de breinaalden werden uitgehaald voor andere projecten en dat op een moment dat de zomer reeds halfweg was. Bovendien bleek de gekozen Tukuwool fingering toch iets winterser dan gedacht.   Op de laatste dag van de zomervakantie zette ik het project toch op, want was de top misschien niet zo geschikt voor hoogzomer, het zou ideaal zijn voor de nazomer ! De 'flower buds' heb je snel onder de knie en omdat de top geen mouwen heeft, moet je ook niet op 'sleeve island' passeren ... 'Sleeve island' was voor mij ook een nieuwe naam voor een bekend fenomeen bij het breien: het rugpand en v

Een all-round naaisel in één van de meest zalige stofjes die ik al vastnam ? Dat is de Lauren top van Fibre Mood (editie #3) in tencel tricot in bordeaux uit de Stoffenkamer. Ondanks het feit dat Helena en ik dachten dat we er met 1m30cm wel gingen geraken, moest ik het rugpand uit twee delen maken. Eén franse naad verder, was het euvel opgelost ! Het resultaat is een soepelvallende top, die ik al vaak uit mijn kast haalde. Het enige nadeel is dat de stof nogal vetgevoelig is en dat de top er precies snel wat smoezelig eruit ziet ... Maar ook hier niets wat de wasmachine kan oplossen ! De stof is kleurvast en ook de kwaliteit is super. Ik combineerde de top al met mijn Jutta, maar ook met jeans of een losse broek is het een topstuk. Maar hoe krijg je dat op foto ? Ik experimenteerde wat met mijn fototoestel en mijn trap ... Eerst gaf het dit : Toen Béyoncé de radio teisterde gaf het dit: Maar uiteindelijk slaagde ik er in om enkele leuke foto's te nemen, na heel

Mijn volgers op Instagram hebben de kaap van de1.000 overschreden ... Niet dat dit vuurwerk teweegbrengt, of de aarde doet schokken, of dat dit wereldschokkend nieuws is, maar leuk is het wel. Uiteraard is het goed mogelijk dat tegen het ogenblik deze post gepubliceerd is, er weer een aantal volgers weg zijn ...  Laat het duidelijk zijn, de enige mensen op wie ik echt een significante invloed wil hebben, wonen vrij dicht bij mij of zie ik af en toe, maar er zijn toch ook al een paar leuke vriendschappen - zij het dan op afstand- uit voortgekomen ... Mensen die duidelijk dezelfde levensvisie (of wiens levensvisie misschien niet helemaal de mijne is, maar waar ik meer wil over weten), hobby of leeftijd delen ... sharing is caring :-)  Nu tel ik de dagen af tot de meisjes terug thuis na 10 dagen kamp: hoewel ik erg uitkeek naar de rust in huis na enkele intense vakantieweken, verlang ik terug naar wat leven in huis ... We spreken woensdag nog wel eens, wellicht zal ik al weer