Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit juni, 2017 tonen

Kokomo

Aruba, Jamaica Oh i wanna take you to Bermuda, Kilago ... En smeltend kijken in de ogen van Tom Cruise *proest* (de muziek komt uit 'Cocktail', een 'oldie' van Cruise, en verantwoordelijk voor ontelbare romantische dromen ... *proest again*) Bon, back to reality ! Het einde van het schooljaar is er en dat wil ook zeggen dat het Jozefien haar verjaardag is. Haar negende nog wel ! Verdorie, wat gaat de tijd toch snel ! Gelet op de hittegolf van de voorbije weken en het aanbod van brol in de Action werd het een Tropical Party ! Alleen wilde het nu toch wel lukken dat het net vandaag net geen 21 graden was ... Met 'Dresscode Bikini' moest ik de dametjes nog voorzien van een bloemenkrans en een tropisch rokje. Zo'n rokje in crêpepapier is heel eenvoudig zelf te maken, door de kindjes zelf ...  Een kleine tutorial ? Wat heb je nodig:  - een lint (ik gebruikte repen baalkatoen van Ikea, die ik afsneed met de overlock en dan nog eens overloc

Lust for Life

 Ready, set ... Go ! De naaibloggers onder mijn lezers herkenden wellicht de Odette (again met beleg en in niet-rekbare stof) en de Copacabana rok (editie 2, zomer 2014), beiden uit La Maison Victor.  Odette werd gemaakt in een lichtbruine crêpe, die ik voor 1,5 EUR vond in de lokale Kringloopwinkel. De Copacabana werd gemaakt uit bosgroene crêpe van Atelier Brunette, gekocht in de Stoffenkamer.  Beiden zijn maat 42 ... uiteindelijk, want ik tekende voor beide patronen maat 44 uit, volgens de matentabel van La Maison Victor ... Allebei de patronen diende ik opnieuw te versmallen naar mijn standaardmaat. De rok is volgens mij zelfs nog een maatje te groot in de taille, alhoewel het eigenlijk de bedoeling is om hem op de heupen te dragen, mijn -ahum- breedste punt, dus.  Ik tekende in eerste instantie dus maat 44 uit, omdat mijn lichaam, na mijn skiongeval van eind december 2017, nog steeds niet in staat is om te bewegen, zoals ik hie

A Kind of Magic

Het is pure magie, zo'n klein roze hulpeloos wezentje dat na negen maand uit je buik komt gekropen (enfin, eerder zijn weg naar buiten perst, met alle ongemak vandien).  Ik mocht het drie keer meemaken. Alledrie super zwangerschappen zonder al te veel kwaaltjes, twee bevallingen met de nodige complicaties en één bevalling uit een boekje ... Vergeten doe je snel, gelukkig maar voor sommige dingen, andere momenten zou je voor eeuwig willen vasthouden ... Genieten leer je al doende. Technisch zou het nog kunnen, maar noch mijn verstand, noch mijn hart staan ervoor te springen: er is een tijd en een plaats voor alles. Baby's, hoe schattig ze ook zijn, passen niet meer in ons verhaal ... Dat wil uiteraard niet zeggen dat die eierstokken helemaal plat zijn en niet af en toe nog eens op hol slaan bij een schattig (al dan niet kwijlend) kind of bij de schattigste rompertjes, jurkjes enz ... Gelukkig zijn de juffen van mijn kinderen wat jonger en breidt er af en toe e

Mamma Mia

Vaderdag is voorbij, de (al dan niet zelfgemaakte) kadootjes werden uitgedeeld ... Maar het  mooiste kado, vonden, zowel mijn papa als mijn man, de zelfgemaakte petits beurres taart met KlopKlop, oftewel 'Slagschuim', na de rebranding door Dr Oetker (shame on you). Het is het absolute lievelingsdessert van mijn man en daarbij nog eens poepsimpel om te maken.  Toen ik nog maar net een koppel vormde met mijn man, kreeg ik het meer dan één keer voorgeschoteld bij de schoonouders.  Mijn man is de kleinzoon van een bakker en zijn mama kreeg de kneepjes van het vak dus mee met de paplepel, maar voor deze taart hoef je echt geen bakkerskills te hebben.    Wat heb je nodig voor een taart  (9 à 10 porties) ? - 1 zakje slagschuim (of dus Klopklop) - 200 gr  pure chocolade - een eetlepel bakboter - een beetje warme melk (+/- 200 ml) - eventueel één espresso - een doos petits beurres - smarties, sprinkles, ... of ander kleurrijk versiersel - een ovenschot

Castle on the Hill

In deze ga ik je niet alleen twee 'creaties' voor Jozefien voorstellen, maar ook een verborgen pareltje van ons dorp Bellem. Bellem ligt niet op een heuvel maar heeft wel een kasteel, Kasteel Mariahove , een bezinningsoord en seminariecomplex ... en ook een magische locatie voor een tuinfeest.  Nu ligt het communiefeest van Roos net achter de rug en kozen we dit jaar -een beetje gedwongen door mijn knieblessure- voor een light-versie op verplaatsing. De vormelinge liet het in elk geval niet aan haar hart komen en genoot met volle teugen van het feest en de aandacht.  De obligate familiefoto, met zelfontspanner: Jullie herkennen wellicht de outfit van Ella ... Indien niet, scroll dan maar helemaal door naar onderaan :-) Roos en ikzelf kregen elk een jurk en cardigan uit de winkel en voor Jozefien recycleerde ik een jurk, die Roos nooit wou dragen ...  De cardigan van Jozefien herkennen jullie wellicht van de vorige foto en is dan ook het eerste maaksel