Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit 2017 tonen

1999

Tonight i'm gonna party like it's 1999 ... Waarbij het voor Prince een vooruitblik was toen hij dit zong, kunnen we al heel wat jaren terugblikken ...  2017, het jaar van de breuk in mijn knie en in mijn professioneel leven, maar vooral het jaar van opstaan, veerkracht en geloof in mijn eigen kracht (alhoewel het al dik oktober was toen dit kwam te dagen *proest*) ! Er werd gehuild, getoast, gebreid, voorzichtig gestapt, terug met de wagen gereden, nog eens gehuild, terug gelachen, op de nagels gebeten van de spanning, gesupporterd, out of the comfortzone gestapt, met de kop tegen de muur gelopen, nog eens gevallen, gerelativeerd, gestudeerd, alweer gelachen, genaaid ... en zoveel meer ! Kortom geleefd !  Ik feest, net als op Kerst (die blog ik binnenkort wel eens), in een zelfgemaakte outfit: een Elsa blouse en een Kirsty rok (allebei patronen uit La Maison Victor).  De Elsa blouse (La Maison Victor, editie september-oktober 2016) was mijn tweede project

Hollaback Girl

Zij schreef ooit dat Valerie Boone een genie is ... Ik kan dat alleen maar bevestigen. Amen.  Ik verklaar me nader ... Mijn oudste dochter is onmiskenbaar een tiener geworden, met bijhorende gedragingen, en al *proest* Rondslingerend ondergoed, kousen, schoolgerief ... The works !  Ze wordt meer en meer expert in het rollen met de ogen (waar zou ze dat gezien hebben ?) en het optrekken van de wenkbrauwen (again, van wie leerde ze dat ?), het niet zo stil sluiten van deuren, liefst zonder gebruik te maken van de deurklink, het verspreiden van theatraal taalgebruik met bijhorende bodylanguage ... Ook haar kledijkeuze kent een grote ommekeer: felle kleurtjes worden ingeruild voor somberdere tinten, prints voor effen stoffen.  De beide sweaterstoffen van Chatchocolat, die ik kocht bij De Stoffenkamer, werden genadeloos afgekeurd, met de mededeling 'te kleurijk', 'te druk' of 'You've gotta be kidding' en 'dat draag ik nie, zu'... &#

Moonstone

Ik had het wat lastig de laatste tijd ... Ondernemen op mijn eentje blijkt gepaard te gaan met hoogtes en met laagtes, een opleiding volgen en kinderen grootbrengen erg intensief, maar super interessant. Alle balletjes in de lucht houden en blijven focussen op 'the bigger picture' blijkt geen sinecure te zijn en dan durft de eeuwige twijfelaar in mij de bovenhand te krijgen ... Maar wat in dit gehele proces wel duidelijk is, is dat ik mijn werk nodig heb om creatief te kunnen zijn en omgekeerd. En de opleiding ('Bemiddeling in burgerlijke en handelszaken') belooft wat meer creativiteit te brengen in mijn werk, hetgeen ik tot nu toe wat miste in mijn dagelijkse bezigheden.  Eind deze maand volgt er alvast een nieuwe uitdaging, namelijk studeren voor een examen, zodat ik vanaf december mijn advocatenpraktijk kan aanvullen met een praktijk als (erkend) bemiddelaar ... Deze vooruitzichten geven dan weer zuurstof aan mijn slabakkende naaiactiviteiten ... Raar toch hoe

Bang !

Yep, opnieuw breisels ... maar goed nieuws, ik voel de naaikriebels terugkomen en de volgende posts zullen naaisels zijn, beloofd (of misschien jammer voor de breifans).  Maar een klein ongevalletje met mijn koersfiets (bang, op mijn hoofd, godzijdank droeg ik een helm !) dwong het me wat rustiger aan te doen en dan is breien net iets minder intensief op lijf en leden dan naaien. Net na het middageten en voor ze de studieboeken indoken, nam ik mijn twee oudste dames mee naar het Kasteel van Poeke, in de omgeving gekend als een populaire locatie voor bruidsfotografen. Spijtig genoeg waren de heren van de Rotary (want tja, ondernemende dames worden nog steeds niet uitgenodigd op de vrijdagse lunches van  de lokale afdeling -hello, 21ste eeuw 'roloog X1000') er de boel op stelten aan het zetten voor hun jaarlijkse Kunstbiënnale en werden de foto's van het roze Kasteel ontsierd door een blauwe container. Maar bon, er zijn in de omgeving van het Kasteel genoeg mooie plekj