Doorgaan naar hoofdcontent

Happy Feet

'Kousen', wie schrijft er nu een blogpost over 'kousen' ...

Kousen (of sokken) voor de koukleumen onder ons een redmiddel in bed, bij gebrek aan partner of om je partner niet de stuipen op het lijf te jagen wanneer je jouw ijspegels zachtjes tegen zijn/haar benen legt ...

Kousen leiden evenwel een eigen leven: ze durven wel eens verloren gaan in de wasketting en elk huishouden heeft wel een schuif of bakje met weeskousen, die liggen te wachten tot hun verloren gewaande wederhelft terug opduikt ... Alle oplossingen van de wetenschap om het fenomeen te voorkomen ten spijt (knopen aan kousen, wasspelden om ze samen te houden, enz ...) ben ik er persoonlijk van overtuigd dat dit zoiets is als het monster van Loch Ness: er wordt naar een verklaring gezocht en een oplossing gevonden, maar het monster blijft opduiken en bestaan ...

Kousen zijn de laatste jaren wel een echt fashion item geworden en zijn niet meer per definitie saai. Ook voor heren is het hét item geworden om -naast of in vervanging van de das- een persoonlijke toets aan hun outfit te geven.

Maar kousen breien, daar was ik nog niet aan begonnen, enerzijds omdat het mij vrij ingewikkeld leek en anderzijds erg arbeidsintensief ... Slechts één van beide bleek te kloppen ! 

Door het testen van het patroon van Apella Knits (en wat online hulp) heeft het kousen breien geen geheimen meer voor mij ! 

Het patroon wordt gebreid van de teen en bestaat uit twee versies: een bredere kous met hielflap en een smallere kous met verkorte toeren. De smallere kous geniet hier de voorkeur, aangezien deze beter aan de voet aansluit.

Het is een zalig basispatroon, waarmee je in een mum van tijd (figure of speech: zelfs geoefende breiers doen toch enkele dagen over een paar kousen) een leuke sokkenlade bijeen kan breien. Maar laat je ook niet afschrikken: het is gewoon leuk om de sok langzaam aan te zien vorm krijgen en wat is een paar uren breien in vergelijking met jarenlang draagplezier !

Intussen kan je je ook de kinderversie aanschaffen of bij Julija's Shop te Antwerpen een workshop met begeleiding gaan volgen. Sokkenwol vind je in alle kleuren van de regenboog en motieven (Julija's Shop heeft leuke zelfstrepende in snoejeskleuren die op mijn wishlist staat) en met één bol kan je één paar kousen breien. En met de restjes, brei je opnieuw kousen, want met een restje en een nieuw basiskleur heb je opnieuw een ander paar originele kousen  !

Deze zijn gebreid in Regia, 4-draadswol met 5 naalden 2,5. 






Wij hebben hier thuis alvast warme 'Happy Feet ' met de Vanilla sokken.

Happy Feet - Paolo Conte (1990)

Reacties

  1. Wat een prachtige post! Zalig mooie kousen ook. Mijn jongste slaagt erin om elke avond van zodra hij thuiskomt één kous uit te doen, zijn andere doet hij uit als hij gaat slapen, elke avond moet ik die 2 kousen zoeken nog voor ze in de wasmachine terecht komen, ...veel weeskousen hier:)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...