Doorgaan naar hoofdcontent

The Boys Are Back in Town

Het is een eeuwigheid geleden dat er hier nog iets genaaid werd voor 'the Boy' aka Dieter, maar .... he's back in the game !

Er ging wat ergernis aan vooraf, want schoorvoetend gaf hij toe dat hij niet altijd enthousiast is over mijn stoffenkeuzes: hij heeft het graag 'minimalistisch en monochroom' en ik zie het leven nu eenmaal graag in 'technicolor' *proest*

Een eerste poging om wat kleur in een grijze trui (zie verder) te brengen, werd genadeloos afgeschoten en met lemen voeten trok ik naar de Stoffenkamer om mijn huiswerk opnieuw te maken. 

De schoonmama van Helena stuurde me de winkel uit met 1m 80 blauw gespikkelde french terry en 60 cm blauwe boordstof. De combinatie werd goedgekeurd en later op de avond had de man een nieuwe trui. 

Het patroon is de Mitch Sweater uit La Maison Victor ( editie september-oktober 2016), want na wat nameten, bleek hij ongeveer in maat 176 te passen. Ik verlengde de mouwen wel een viertal cm en nam aan de zijnaden 2cm naadwaarde en stikte uiteindelijk op 1cm, maar alle andere afmetingen kon ik behouden. 
Het is een 'slimfit' geworden, maar hij vindt het 'a perfect fit'. 


Nu kon ik de onderhandelingen opstarten om de trui met model op de blog te krijgen ...
Hierboven zag je hem al 'tuinieren' *proest*, daarna was het tijd voor wat actie !

Eens de spieren wat opgewarmd waren was het tijd om te sjotten met een platte bal. 

Voetbal .... daar hoort een truitjeswissel bij ... 
Deze trui is ook een Mitch Sweater in sweaterstof, ook van de Stoffenkamer. Deze ging ik dus eerst combineren met een geel-oranje boordstof (hetgeen in de winkel echt leuk combineerde) maar wat thuis leidde tot een vraag of ik nu al mijn verstand had verloren ...
Gelukkig bracht ik ook donkergrijze boordstof mee.
Bij deze trui doorstikte ik de naden aan de boorstof met een tweelingnaald, hetgeen ik niet deed bij de blauwe trui. 





Precies echt !

Ah, uit de rest van de french terry haalde ik nog drie 'boys related' projecten, maar daarover later meer ...

The Boys Are Back in Town - Thin Lizzy (1976)

Reacties

  1. Heel leuke truien. Ik neem manlief vaak mee naar de stoffenwinkel waar hij mij dan verbaast of ik doe mijn goesting dat soms ook ��

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel mooie trui! Ik moet hier met de stofkeuze voor mijn man ook veel voorzichtiger zijn, dus ik herken het wel :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nu heb je je ventje echt content gemaakt, dat zie je zo op de foto's! Die mannen weten wel duidelijk wat ze willen hé!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...