Doorgaan naar hoofdcontent

Girls Talk

Studio Brussel lanceerde deze ochtend de tweede reeks van 'Girls Talk', waar twee vriendinnen een paar stellingen krijgen voorgeschoteld en waar ze ongezouten hun mening mogen de wereld in sturen, over onderwerpen, zoals 'de eerste kus', 'daten op tinder', etc ...

De meeste deelneemsters zijn twenty- thirty - something, een beetje jonger dus dan mezelf *proest*

Mijn twee oudste dochters zijn nog net te jong, maar soms vang je flarden op van hun -vaak hilarische- gesprekken, dus ik denk dat deze later in dezelfde richting zullen gaan ...

Met mijn zus, die acht jaar jonger is, heb ik dat nooit echt gehad, daarvoor zaten we net altijd in een te verschillende fase van ons leven, maar toch lopen onze levens vrij parallel, al was het maar dat we allebei Rechten studeerde, onze echtgenoot leerden kennen op de banken van de universiteit en elk drie dochters op de wereld hebben gezet. 

Maar toch, bloed kruipt waar het niet laten kan ... echt lang kunnen we toch niet zonder elkaar en als de gesprekken beginnen, draaien de echtgenoten ook wel eens met hun ogen en maken ze dat ze uit de buurt zijn *proest*

Aangezien mijn dochters en ikzelf voldoende voorzien zijn van wollen truien en ik de Leah trui echt wilde breien, had ik mijn zus in gedachten bij het uitkiezen van de wol.

Het bleek een match made in heaven te zijn: één grote bol Cosy en vier bolletjes Lys uit de Veritas. 

Ik breide de XS op basis van de maten van de afgewerkte trui in de La Maison Victor. Voor mijn dochters veeeeeel te groot, maar voor Leen perfect gepast. 
Ik breide met naalden  7 en dat gaf qua afmetingen bijna (op één centimeter na) hetzelfde resultaat als met de voorgeschreven wol in het boekje. 

Ik denk dat ik hem nog eens ga breien voor mezelf, maar groter dan een S ga ik toch niet gaan ...






Met de restjes breide ik nog een bijpassende haarband, volgens een lichtjes aangepast patroon uit het laatste breimagazine van de Veritas (ik zette een even aantal steken op ipv oneven) en Odille mocht mee op de foto !


Breien is trouwens een ideale activiteit om te combineren met 'Girls Talk' ;-)


Girls Talk - Dave Edmunds (1979)

Reacties

  1. Oh, wauw zeg! Die trui is echt prachtig!
    Bofkont, jouw zus ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh wat een prachtige kleur blauw! Helemaal mijn ding. Je zusje heeft geluk met een breiende zus als jij ... en hoe ouder je wordt, hoe kleiner 8 jaar wordt hé!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is wel waar ! Trouwens, ze breit zelf ook, maar met die kleintjes heeft ze daar nu minder tijd voor ;-)

      Verwijderen
  3. Oh, wat een zalige foto's en mooie trui!! De kleur alleen al is prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Prachtig. Je maakt echt mooie dingen en aan dat tempo !!!!
    Leuk dat je vermeldt hoeveel en welke wol je gebruikt hebt.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...