Doorgaan naar hoofdcontent

Lovely

Zij deelt een aantal tips om te naaien voor tieners, die ik meestal aan mijn laars lap ... want eerlijk, ik weet het soms niet meer: een truitje, helemaal in de kleur en stijl van het moment, gemaakt volgens hun instructies, ligt ongedragen in hun kast en een simpel zwart t-shirt (dat om deze reden nooit de blog haalde) vind ik haast elke week in de was ...
Alleen als ik de schaar wil zetten in een gekoesterd lapje stof, dan wordt er tijd gemaakt voor een 'conclaaf': wie wil wat en ga je dat wel dragen (meer dan alleen voor de fotoshoot) ? 
De twee oudste zijn bovendien de meisjespatronen al lang ontgroeid en ook maat 30 en 32 kan ik al links laten liggen. 
Time for some serious opmetingswerk en een zoektocht naar geschikte patronen, want 'mama, dat is té' (zijnde ofwel te bloot, te veel décolté, te kort, te lang, te ouderwets, ... vink aan wat past!) is vaak het antwoord op mijn vraag 'wat vinden jullie hiervan' ? 
'Twinning' is absoluut uit den boze: toen ik ze voorstelde om een korte Pola-jurk uit Fibre Mood #3(waarvan ik de lange versie voor mezelf maakte) was de comment iets in de stijl van 'ik ga toch niet dezelfde jurk als jij dragen, wáh'
Maar ook in de confectie wordt alles kritisch afgewogen. 
Roos was halverwege april mee op weekend naar Milaan (waar Dieter een fabuleuze prestatie neerzette op de Marathon - 3u 12 min 14 sec om precies te zijn) en doken we de winkels in. Ze zocht specifief naar 'een witte, luchtige zomerjurk, zo eentje om langs het strand in de avondzon te kuieren, maar vond nergens haar zin. Alles was te lang, te kleurrijk, te diep gedecolteerd ... 
Een week later werden de nieuwe patronen van Fibre Mood #4 voorgesteld: één blik was voldoende om te weten dat Mira wel aan haar eisen zou voldoen ! 

Een wit doorzichtig stofje uit de Kringwinkel (dat ik ging voeren) bleek net te kort te zijn, maar met 2 meter Graphite Bleu van Atelier Brunette (gekocht bij De Stoffenkamer) had ik net genoeg als ik gekochte biais gebruikte voor de halsafwerking.
Ik nam een risico door te knippen, nog vooraleer ik officieel goedkeuring had, maar een eerste pasbeurt bleek een schot in de roos !
Maat 34 zit perfect (alhoewel ik volgens de maattabel uitkwam op maat 38), enkel de lengte moest iets ingekort worden aan de zoom en de mouwen.

Ella zag de jurk en wou eenzelfde jurk, maar dan in een effen stof. Maat 34 bleek ook voor haar te passen, zodat de tweede jurk nog sneller in elkaar zat dan de eerste.
Mijn stoffenvoorraad is 2 meter lichtblauwe/grijze double gauze armer, Ella een Mirajurk rijker. 
De double gauze kocht ik in De Strek (Au Plus Bas) te Ledeberg aan een zacht prijsje.
De mouwen van het patroon zijn erg eenvoudig van afwerking. Ik dacht eerst er nog een ruffle aan te zetten, maar zag ervan af na de verschrikte blik in de ogen van de dames. 
Ik zoomde de mouwen uiteindelijk 6 cm in en plooide daarna 3 cm naar buiten. Het boordje zette ik vast met enkele steekjes aan beide kanten van de mouw.
De double gauze van de beide jurken werd onderaan 3 cm met de hand ingezoomd.

De dames voor de lens krijgen was een ander paar mouwen.
Bon, het is toch gelukt, maar het waren serieuze onderhandelingen. Eens vijftien en dertien gepasseerd ligt hun prijs toch hoger dan een extra bol ijs of een kwartier langer Netflix, dat kan ik als tip alvast meegeven *proest*.
De jurken gaan hier niet veel de binnenkant van de kast zien, als het weer een beetje meezit deze lente en zomer.
Nog een aantal 'actie' shots: de jurk scoort hoog op de 'zwierfactor' en dat blijkt voor meisjes van vijftien en dertien nog steeds een pluspunt te zijn ...




De titel van deze blogpost was ook geen sinecure: Mira mag dan een leuke Vlaamse naam zijn, maar ze wordt niet bezongen ... 
Ik koos dan ook maar een song die aansloot op de leefwereld van mijn dames: eentje van Billie Eilish, de duistere popsensatie van het voorbije en huidige jaar. De zeventienjarige wordt verwacht op Pukkelpop deze zomer en de eerste onderhandelingen om een ticket te bemachtigen (en de bijhorende toelating om naar Kiewit te gaan -liefst zonder ouders) werden opgestart ! 
Kijk zeker naar de creaties van de andere deelnemers aan de Linkparty ! Fibre Mood #4 wordt een topeditie ! 

Lovely - Billie Eilish (feat. Khalid)

Reacties

  1. Naaien voor tieners lijkt me nog moeilijker als naaien voor mijn ventje... maar je slaagde er wonderwel in je moeilijke klanten tevreden te stellen. Mooie dames met mooie jurken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tof, toffer, tofst! Of wacht, hoe zeggen die gasten dat. Swag!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Super mooi, ik zou deze zo maken voor mijn dochter, maar eerst haar toestemming vragen … Tieners ...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik hou ook nog wel van zwierderige rokken ;) de volgende keer gewoon voor jezelf kiezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Twee mooie dames in twee mooie jurken!! Gescoord, mama!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...