Doorgaan naar hoofdcontent

1999


Tonight i'm gonna party like it's 1999 ...

Waarbij het voor Prince een vooruitblik was toen hij dit zong, kunnen we al heel wat jaren terugblikken ... 

2017, het jaar van de breuk in mijn knie en in mijn professioneel leven, maar vooral het jaar van opstaan, veerkracht en geloof in mijn eigen kracht (alhoewel het al dik oktober was toen dit kwam te dagen *proest*) !

Er werd gehuild, getoast, gebreid, voorzichtig gestapt, terug met de wagen gereden, nog eens gehuild, terug gelachen, op de nagels gebeten van de spanning, gesupporterd, out of the comfortzone gestapt, met de kop tegen de muur gelopen, nog eens gevallen, gerelativeerd, gestudeerd, alweer gelachen, genaaid ... en zoveel meer ! Kortom geleefd ! 

Ik feest, net als op Kerst (die blog ik binnenkort wel eens), in een zelfgemaakte outfit: een Elsa blouse en een Kirsty rok (allebei patronen uit La Maison Victor). 

De Elsa blouse (La Maison Victor, editie september-oktober 2016) was mijn tweede project van de naailes, na deze jurk. Een dunne gebroken witte viscose van Marie Mero lag al een paar jaar op een patroon voor een blouse te wachten. De Elsa zou het worden, maar bij het overlocken (en uiteraard was ik aan het babbelen) sneed ik nu toch wel in de stof  ... Een oplossing was snel gevonden, aangezien letterlijk overal patches opdoken !

Enkele weken later stond de kraag eraan, maar toen stikte ik de mouw in de manchet, was het Kerstvakantie, belandde ik onderaan een Zwitserse berg, een week later in een Belgisch ziekenhuis en de blouse ergens onderaan een stapel onafgewerkte projecten. 

Vele hashtags #tibiaplateaufracture, #recovery en #knittersofinstagram later, kreeg ik terug naaigoesting, maar de zin om de blouse af te werken, die liet nog wat op zich wachten. 
  
In een vlaag van zinsverbijstering maakte ik me begin december een paillettenrok uit 50cm stof (3 jaar geleden gekocht bij het gestopte Samira te Ledeberg). Ik nam het patroon van de Kirstyrok over (La Maison Victor editie 6/2015) en een uurtje en twee gebroken naalden later had ik een glimmende kokerrok. Instant gratification for my inner princess :-) 

Tijdens het kerstshoppen zocht ik me suf naar een witte blouse uit viscose, die in mijn hoofd perfect zou passen op de rok als outfit voor Oudejaarsavond ... maar vond mijn goesting niet en toen dacht ik aan die onafgewerkte Elsa blouse ! 

Gisteren raapte ik de moed bijeen om de mouw los te tornen uit de manchet, knoopsgaten te maken en knopen aan te naaien ... et voilà, mijn outfit voor deze avond is er !

Mijn oudste dochter was bereid om eventjes foto's te nemen en een allerlaatste blogpost van 2017 kon gemaakt worden !











Proost ! Maak er een leuke avond van, hou het veilig en tot volgend jaar ! 

"May all your troubles last as long as your New Year's resolutions"  - Joey Adams

1999 - Prince (1982)

Reacties

  1. Waw, you'll rock tonight!

    Jij bezit blijkbaar toch een talent hoor, een gat maken juist op die plaats waar patches gewoonlijk terecht komen ... It was your lucky day ...

    Fijn eindejaar!!
    Saskia

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jawadde. Speciale outfit maar HET staat je goed.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...