Little in the Middle

Het middelste kind, het sandwich kind ... Ons Roos profiteert van de muren die Ella doorbreekt, maar krijgt niet dezelfde aandacht als het kleinste kakkernestje.

Waar elke stap die Ella zette, ook in ons leven een nieuwe is, is deze stap niet minder nieuw met Roos, maar als ouder heb je soms de neiging om dat te vergeten. Elke stap die Jozefien zet, is voor ons 'de laatste keer een kleuter in huis, de laatste eerste communie, enz ...'en wordt dan weer uitgebreid in de kijker gezet.

Uiteraard zien we al onze meisjes even graag en zijn ze alledrie mijn lievelingskind, maar het is wetenschappelijk bewezen dat het middelste kind vaak het gevoel heeft een beetje vergeten te worden ...

Met haar 11de verjaardag in het verschiet, werd dat uitgebreid goedgemaakt en werd het geen verjaardag, maar wel een verjaar -vijf- daagse, alstemblieft !

De verjaardagsjurk werd al geblogd en vorige vrijdag was het al feest met de vriendinnen.

A Unicorn Party ! Want als er iemand is die nog in sprookje gelooft, dan is het Roos wel ...

De afbeelding voor de uitnodigingen vond ik hier, net als de muurdecoratie.

Er werd geshopt in de Action voor slingers, papier bollen, drinkbeker, rietjes en tafelkleed.

En Albert Heijn was de 'traiteur' voor het pizzabuffet !

De zes 'trezebezen' (kudo's voor de ondertitelaar van de VRT *proest*) kwetterden en klopten er op los. Dat laatste gelukkig niet op elkaar maar op een pinata.

De dames keken blijkbaar al de hele week uit naar het feestje en hadden vestimentaire afspraken gemaakt :-) Raden jullie welke ?

Na de pinata, pizza's maken dus. Ik kocht een kant-en-klaar deeg, met kant-en-klaar saus bij Albert Heijn. Persoonlijk vond ik het deeg nogal zwaar op de maag, maar het kan ook dat ik al te veel marshmallows gegeten had.

Daarna werd er getetterd en gespeeld met een tablet (Mevrouw, wat is de wifi-code ???). Er staan enkele Musically-filmpjes online met gekke duckfaces en uit de mond hangende tongen en ook een 'live-momentje' (nú weet ik dus wat dat is :-D ) aan tafel.

Rond 22.00 uur werden er matrassen versleurd (en opgepompt). Wonder boven wonder werd er na het dichttrekken van de deur gefluisterd en rond 23.30 uur was het zelfs stil !

De volgende ochtend verdwenen de koffiekoeken in een drietal seconden van de borden en was het omstreeks 10.30 uur terug stil in huis !

Zondag werd er uitgebreid gevierd met de hele familie (ons nichtje Lenka was op 8 oktober 6 en we vierden met de hele familie !) en maandag trakteerde ze in de klas.

Ik bakte 's avonds vanillewafeltjes (Merci buurvrouw voor de eieren ! - recept Piet Huyzentruyt), verbrandde het topje van mijn vinger aan het wafelijzer en zag een glimmende dochter maandagochtend vertrekken. Ze wou immers per se maandag trakteren in de klas omdat dan Michiel, een jongen met een beperking, ook in de klas was en hij anders de traktatie zou missen.

Typisch Roos, ze staat ontegensprekelijk zelf graag in het zonnetje, maar zal een ander niet vlug vergeten.

Vandaag krijgt ze haar pakjes van ons en is het 'echt' haar verjaardag !

Lieve schat, je mag dan het wel het sandwich kind zijn, voor mij ben je het allerliefste sandwich kind ooit, ever !