Doorgaan naar hoofdcontent

Liefde is Alles

O-oh liefde is alles
Liefde is alles
Wat er blijft wanneer de rest verloren is
Leg je hand in de mijne
Tot we samen verdwijnen
Dan wordt het helder, wordt het simpel
Dan winnen we met vlag en wimpel
En zonder loopt het meestal ergens mis


Liefde voor je partner, kinderen, ouders, schoonouders, (schoon)broers en (schoon)zus, neefjes en nichtjes ...
Liefde voor de vrienden en vriendinnen, collega's ...
Liefde voor de familiehulp, de kine en de hometrainer (al is het met deze laatste eerder een haat-liefde-verhouding)

Zonder al deze liefde stond ik nu al niet met mijn krukken te zwaaien. 3 maand na het ongeval, kan ik korte stukjes stappen zonder krukken (maar met unloaderbrace), kan ik fietsen (op de hometrainer) zonder weerstand en zal ik wellicht volgende week het groen licht van de orthopedist krijgen om te beginnen autorijden, werken en trainen met weerstand. Duimen jullie mee ?

Zoals jullie wellicht opmerken, is de liefde voor eten in de revalidatieperiode ook niet overgegaan en zijn de winterkilo's nog pertinent aanwezig ... Naast terug mogen autorijden, zal fietsen (voorlopig nog op de hometrainer) met weerstand een tweede doel worden. Hopelijk zal dit samen met een gezonder voedingspatroon de verbranding zijn werk doen doen.  



Het kersenrode truitje is een ideaal lentetruitje. Het patroon komt uit boekje Simply Breien (ed februari/maart), te verkrijgen in de boekhandel of in bij Veritas.

Het gebruikte garen is Drops Belle, gekocht bij Wolplein. Ik gebruikte 9 bolletjes voor maat 40/42.

Ik ben helemaal verliefd op het leuke patroon: de V  bestaat uit 2 rechtse en 2 averechtse, maar door telkens één steek te verspringen ontstaat er een leuk patroon. 

Bij het bekijken van de foto's heb ik trouwens opgemerkt dat ik de linkerschouder een beetje 'anders' heb afgewerkt *proest* Late-night knitting, het is niet altijd een goed idee ... Spijtig, maar ik denk toch dat het truitje een favoriet zal worden in mijn lente garderobe. 



Ook op de mouw vind je het V-patroon terug. Love it !  

Ook Ella draagt een zelfgebreid truitje in Drops Belle. Het truitje is haar lievelingstruitje. Het is eigenlijk al af sinds september 2016 (de deadline van 1 september werd niet gehaald), maar haalde de blog nog niet. 

Het patroon 'Mars' komt uit het eerste boekje 'Boven de Wolken' van Julie Jaeken. Ik breide de kleinste volwassenmaat (XS) ...  0f breide ik nu de grootste kindermaat ?  Ik weet het niet meer en ik heb ook nergens opgeschreven. In elke geval, superleuk om te breien met het (eenvoudige) ajourpatroon op de mouw.




Reacties

  1. You go Girl!! Wat een vooruitgang! En schitterende truitjes!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh ja, ook grote fan van het v-patroontje in jouw lentetruitje ! Supermooi !
    Enne, revalideer ze ! Veel succes !

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...