Doorgaan naar hoofdcontent

Paris

Geen naaisel, wel een verslag van een uitstap naar Parijs. 
Ik denk niet dat er iemand iets zelfgemaakts aanhad :-)
Parijs dus ... 
Dagtrippen met z'n allen, dat doen wij graag. Met opgroeiende kinderen moet je meer en meer rekening houden met hun sociale agenda: shoppen met de vriendinnen, gewoon eens chillen, uitslapen tot 's middags ... en dat dus maal drie en dan merk je dat veertien dagen al gauw 'kort' is om uit te nodigen en uitgenodigd te worden bij vrienden en familie. Er is altijd wel een vogel gaan vliegen, maar om naar Parijs te gaan waren ze alledrie maar al te graag van de partij !
Er werd een wandeling uitgestippeld van om en bij de 12 km, startende bij de Notre Dame, langs de wijk Le Marais (supergezellige winkeltjes, cafés, restos ...), waar ook vader zijn goesting vond (Moleskin, Mont Blanc, Le Creuset ...), naar het Louvre.
Vergeet niet het Ecovignet aan te vragen als je met de wagen gaat (zo'n 10 dagen voor de afreis). Een andere oplossing is parkeren buiten de Périphérique (lees: we hadden geen vignet *proest*) en de RER nemen naar het centrum. We parkeerden vlakbij het Stade de France (gratis, ik had wel schrik de wagen terug te vinden met enkele onderdelen minder, maar soit) en voor 22 EUR stonden we met 5 heen en terug in het centrum. Meer dan de kostprijs van het vignet (ongeveer 4 EUR), maar goedkoper dan de boete van 68 EUR.
 De dames namen uitgebreid de tijd om deze foto nog eens over te doen.


Niet het Louvre (heeft u een paar dagen, zeker ook de moeite waard), maar wel het Les Arts Décoratifs stond op het programma.
Na de reportage van het één Journaal stond de tentoonstelling 'Christian Dior, Couturier du Reve' met een cirkel aangeduid om te bezoeken.
Met Roos ging ik in het begin van de vakantie al het MoMu bezoeken, een schot in de ...euh ... roos ! Dit zou een trapje hoger moeten zijn.
Het enthousiasme bij de dames was vooraf matig, Dieter had al eerder beslist om tijdens het bezoek aan het museum op de wijze van Bent Van Looy (al stappend dus) Parijs verder te gaan verkennen.

Lange wachtrij (indien je zoals wij je ticket niet eerder online bestelde), veel volk en warme zalen waren de enige minpunten, maar deze werden allemaal weggeveegd door verbluffend mooie creaties en opstellingen.
Voor kinderen onder de 18 is de tentoonstelling trouwens helemaal gratis ! Hier vind je alle info.




We love Raf Simons !


Een ontwerp uit de jaren 60 van Marc Bohan. 
Galliano en Maria Grazia Chiuri (huidig artistiek directeur van Dior) deden evenzeer de monden openvallen ... De meisjes lieten meer dan één keer vallen dat ze blij waren dat ze mijn activiteit hadden gekozen, los van het feit dat het intussen pijpestelen regende *proest*

Dit ontwerp van Raf Simons viel zowel bij mij als de meisjes het meest in de smaak! En dit is slechts de 'toile'.




"Rood" another level !
Na de tentoonstelling werd de wandeling verder gezet naar het punt met het mooiste zicht op Parijs: La Tour Montparnasse. Het gebouw zelf 'ne vaut pas le détour', het zicht op Parijs des te meer. Want deze toren biedt wat de Eiffeltoren niet heeft, namelijk zicht op de Eiffeltoren !







Na een gezellige maaltijd in een van de ontelbare Parijse restaurants, vonden we de auto met vier wielen en velgen terug, oef ...
Au Revoir, Paris !

Paris - The Chainsmokers (2017)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerd...

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr...

Summer in the City

It's getting hot in here ...  Neen, das ander nummer, maar je voelt het in de lucht: de zomer hangt er in !  De rokjes en jurkjes worden korter, de panty's kunnen eindelijk in de kast blijven liggen, sandalen worden opgeblonken, de barbecue uitgerold ...  Een heerlijke tijd om wasgoed te drogen, een ramptijd voor hooikoortspatiënten (waarvan ik er helaas eentje ben), een zalige tijd om te genieten op een terras tot in de kleine uurtjes ... Catch my drift ? In de nieuwste editie van Fibre Mood #5 staan er opnieuw enkele leuke designs om jouw zomergarderobe aan te vullen.  Ik kreeg de kans om het patroon Rosalie te maken.  Alhoewel dit de ideale tienerjurk is, besloot ik om deze voor mezelf te maken. De eerste foto's toonden deze jurk namelijk ook op een 'voller' model en ik was verkocht ! De tencel jeans die ik bij Pieke Wieke kocht om een Taylor jurk (uit Fibre Mood #4) te maken, kreeg een andere bestemming en ik een nieuwe lievelings zom...

Orinoco Flow (Sail Away)

De vorige edities van Fibremood indachtig, waarbij het me niet lukte om deel te nemen aan de Linkparty met een naaisel (vorige keer breide ik de #fibremoodbliss), koos ik voor het meest eenvoudige patroon: de #fibremoodafra: een t-shirt met boothals en driekwart mouwen.  Leuk detail: vanaf nu zullen de pdf-patronen zowel beschikbaar zijn met als zonder naadwaarde. Persoonlijk zou ik voor jurken, broeken, bloezen en rokken voor mezelf kiezen voor de versie zonder naadwaarde, omdat dan de aanpassingen makkelijker te maken zijn, maar voor een simpel t-shirt en kindernaaisels is een patroon met naadwaarde dan weer wat werk uitgespaard.  Ik denk vooral dat het kwestie van gewoonte is: als graag werkt met Angelsaksische patronen, zal je wellicht een gat in de lucht springen van blijdschap met deze mededeling, als je niet binnen de standaard maattabellen valt (zoals yours truly) zal de naadwaarde erbij tekenen, gewoon onderdeel van het naaiproces blijven.  Maar bij de A...