Doorgaan naar hoofdcontent

Hello World


Hello World, this is Me ...



ODILLE !

We hebben er een nieuw nichtje bij sinds 11 april 2018.
Een rond bolletje, geurend naar melk en honing (yeah right :-D) 

Dat ik regelmatig in Gent eens binnenloop bij Wolhuis Wolder is geen geheim meer. Lien is dan altijd wel bezig met een projectje en toen ze bezig was aan Olive's Jumpsuit, schafte ik me onmiddellijk de zachtste merinowol aan van Knitting For Olive om dezelfde jumpsuit te breien.

Knitting for Olive is een Deens wolmerk, met superleuke patroontje voor baby's en kinderen van 3 maand tot 10 jaar, gekenmerkt door mooie pastels en leuke designs. Ook hun Instagramaccount is een bezoekje waard !

Een aantal van de ontwerpen zou ook worden uitgewerkt voor dames, spannend ... Nog niet alle patronen zijn beschikbaar in het Engels, maar ook daar wordt aan gewerkt.

De jumpsuit lijkt een uitdaging, maar valt best wel mee van moeilijkheidsgraad. De jumpsuit wordt in het rond gebreid (enkel de beentjes en de mouwen worden heen en weer gebreid) en de uitleg (in het Engels) is vrij duidelijk. 

Het enige wat me niet onmiddellijk duidelijk was, waren het aantal minderingen aan de romp ... Een mailtje naar Knitting for Olive loste dit snel op. Binnen de twee dagen kwam er een vriendelijk mailtje met hulp !

Enne ... als je echt een extreem wolgeval hebt, kan je altijd terecht bij Lien voor haar workshop 'Eerste Hulp bij Wolgevallen'.


Voor Isaura had ik een Skopje-pakje gebreid, maar mijn zus vond de knoopjes op het voorpand niet zo handig bij het verschonen van de baby. 
Ik koos daarom dit keer voor een jumpsuit met knoopjes tussen de beentjes. 
Het patroon voorziet ook verkorte toeren op het achterpand, om de jumpsuit wat ruimer te maken voor de luier. Maar dan kreeg je een dikkere streep wit en die vond ik echt niet zo mooi. Bovendien schreef de ontwerpster in de beschrijving zelf dat je deze verkorte toeren gerust achterwege kon laten.
Zeker in de allerkleinste maat (ik breide maatje 3 maand) is de luier nog niet zo gigantisch en de jumpsuit lijkt mij zonder de verkorte toeren ook voldoende ruim te zijn !


Eén minpuntje: wellicht zal Odille de jumpsuit minder lang kunnen dragen dan de tijd die het vergt om hem te maken ... Volgens Ravelry begon ik er aan op 20 februari 2018 en was hij klaar op 11 april 2018. Eigenlijk was ik eind maart al klaar, maar toen moest ik uiteraard in spanning afwachten op de naam van het meisje ! Ik borduurde de naam met een restje rode dunne merino van Lamana.

Griet bracht me enkele weken geleden per toeval op het spoor van de naam: naast A en I, leek me het een goede gok dat mijn zus en haar man voor de derde dochter een naam gekozen hadden die begon met O ... en toen mijn zus op 1 april de Franse naam liet vallen van de baby van haar vriendin (Romée, waarop ik zoiets had van 'OMG' en 'ik hou niet zo van Franse namen') en zij zich luidop afvroeg of we hun gekozen naam dan wel mooi gingen vinden (maw het ging een Franse naam zijn-'le pied dans le plat', zoals ze het in Voltaires taal zeggen *proest*), bleven er voor mij niet veel mogelijkheden meer over ...

Wees gerust, ik vind de naam mooi en de baby nog mooier !

zes op één rij ! #girlgang

Welkom in de familie, Odille !

Hello World - Belle Perez (2000)

Reacties

  1. Vlug even komen lezen voor het antwoord .. Ondertussen alweer nieuwe namen die helemaal in zijn. En ja, I'm in... Mooie naam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een über snoezig pakje <3
    Mijn bewondering voor breiende medemensen is torenhoog!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...