Fifteen Feet of Pure White Snow

Mjah, de temperaturen buiten doen naar  luchtige jurken, blote benen en sandalen verlangen, maar de realiteit is dat deze tijd van het jaar nogal eens verradelijk kan zijn, het weer plots kan omslaan en voor we het goed en wel beseffen er een polar vortex ons om de oren slaat ... 

Wellicht zittten jullie dus niet te wachten op een post met een colsjaal, maar toch ... een gewaarschuwd man/vrouw enzovoort *proest*.

Zelf ruilde ik de nylonkousen al in voor de trendy korte doorzichtige sokjes (tot grote ontzetting van mijn poetsvrouw, die deze trend dus duidelijk niets vindt) en ben ik dus even ongeduldig als heel instagram, waar je het hele weekend om de oren geslagen werd met #springiscoming #springvibes en het obligate #springisintheair. 

Ik deed uiteraard mee, zette vorige vrijdagnamiddag mijn telefoon af, haalde mijn koersfiets (en bijhorende outfit) van stal en begaf mij koersgewijs naar Gent. Deze keer was niet Bar Bidon de stopplaats, maar wel Wolhuis Wolder. De voorzienigheid had een opplooibaar rugzakje in mijn koerstruitje gestopt, groot genoeg om twee nieuwe breimagazines en een paar bolletjes wol te dragen. Het leven kan schoon zijn !

Lien van Wolhuis Wolder vroeg me hoe het stond met de Pippa Colsjaal ... Wel, die is intussen geblocked en klaar om gedragen te worden. 

Ik maakte de colsjaal met een resterende streng Titus (Baaramewe) van mijn Carpino Sweater en twee bolletjes Pip Colourwork (lichtblauw en lichtgrijs-Baaramewe) en een restje ecru Mondim (Rosa Pomar) van deze sokken, die de blog niet haalden. De beschrijving van de Pippa Colsjaal kan je - net zoals de fluffy sjaal en fluffy muts- krijgen bij aankoop van de wol bij Wolhuis Wolder of in pakket bestellen via de webshop ! 

Het was voor mij een eerste kennismaking met 'colourwork' of 'fair isle' breien. Ik volgde trouwens de beschrijving niet helemaal, want omdat ik het verschil tussen het lichtgrijs en lichtblauw wat te onopvallend vond, gooide ik er nog een derde kleur bij. Ook breide ik alle lijntjes gelijk over zes rijen ...

De col wordt in het rondgebreid, hetgeen een lekker warm resultaat geeft. 

Linda (de Oppernaaidame en breiwizzard van onze Naaidames) toonde mij eens deftig hoe je een tijdelijke opzet maakt in gehaakte lussen en de col sluiten deed ik met de kitchenersstitch, waar je eigenlijk de twee rijen steken aan elkaar breit (vraag me niet meer hoe, ik ga zelf het filmpje terug erbij moeten nemen bij een volgend project). 

Het kan dus nog wel degelijk, die 'Fifteen Feet of Pure White Snow' ... Ik ben er alvast klaar voor ! 

Fifteen Feet of Pure White Snow - Nick Cave (2001)