Doorgaan naar hoofdcontent

Fuzzy

Fuzzy...

We schrijven 1993 en Grant Lee Buffalo bracht hun debuutalbum uit met dezelfde naam en titeltrack. Instant crush, liefde op het eerste gehoor, de CD werd grijsgedraaid en maakte elk weekend de verplaatsing tussen Kortrijk en Gent in mijn 1ste jaar aan de Universiteit te Gent.

Toen we in hetzelfde jaar een naam mochten kiezen voor onze nieuwe hond, stond 'Fuzzy' bovenaan het lijstje. Helaas hadden mijn familieleden mij verkeerd begrepen en werd de hond in kwestie aangesproken met 'Fozzy', naar mijn favoriete Muppet, ook goed.

De band bestaat intussen niet meer, Fozzy is naar de eeuwige jachtvelden stokken gaan apporteren, maar de song 'Fuzzy' wordt nog af en toe gedraaid op de radio en zou zeker en vast op de mixtape van mijn 'early twenties' voorkomen ... Come to think of it: wellicht stond het er op ! I'll explain: mijn beste vriend maakte in 1993 een mixtape voor mij, maar die heb ik nooit beluisterd omdat ik hem na ontvangst, domweg in Auditorium E van de Blandijnberg heb laten liggen... Mijn beste vriend werd uiteindelijk mijn lief, mijn man en de vader van mijn kinderen, maar wat er op die tape stond, daar heb ik tot op vandaag het raden naar...

Fuzzy (in de betekening van harig) was ook de stof waarmee ik de laatste weken aan de slag was. Met alle breiprojectjes lag het naaien hier wat op zijn (of haar) gat. Het afwerken van mijn cardigan kreeg prioriteit, gelukkig is er nog de naailes op donderdagavond. Nu is het omgekeerd: er wordt weer wat genaaid en de afwerking van de cozy cardigan laat op zich wachten...

Ik maakte de Amber-jas uit de laatste La Maison Victor en vond de stoffen ervoor in mijn eigen stoffenvoorraad. Het blauwzwarte bontje kocht ik bij Mercerie Mertens, de voering van de mouwen komt uit hét winkeltje uit Anzegem en de overige voering is een prachtig stofje van Lucy has a Secret, dat ik van deze madam overkocht, die het zelf aanschafte bij Mon Depot.
De tip om dit satijnachtig (viscose) stofje te gebruiken, kreeg ik van haar, die een keimooi deux-pièceke maakte van de Amber jas en de Rachel rok.

Naaien met nepbont is geen pretje: bij het knippen (gebruik een goede schaar en knip met de punt van de schaar om zo weinig mogelijk pluizen te hebben) lag de hele vloer vol pluizen en was ik aan het niezen gelijk een zot.
Linda, die niet hoort of ziet in de naailes (dat zegt ze zelf), gaf me de tip om alle rechte naden te overlocken vóór het naaien van de stukken (voor de naaidummies of beginners: normaal overlock je nadat je de stukken samen gestikt heb, enfin zo hebben ze het mij toch geleerd) om te vermijden dat er te veel pluizen in je naaimachine terechtkomen. Works like a charm !
Hier vind je ook nog wat tips voor het naaien met nepbont.

Het achterpand van de voering legde op op twee centimeter van de stofvouw verlengde met twee centimeter zoom voor bewegingsruimte. Ook de belegstukken werden enkele centimeters verbreed.

Het jasje zelf is enkele centimeters korter dan de originele versie en dat had alles te maken met het stukje bont dat ik ter beschikking had: er zal nog 1m30cm op de rol, gelukkig ben ik niet van de langste/grootste.

De felblauwe drukknopen vond ik bij Veritas. Je vindt ze in hun plastic buisjes en je kan ze per stuk kopen.

Het resultaat zit zalig !

Een selfie:


De voering: lucy has a secret: 


De drukkknopen (Veritas):


Onderkraag in voering :


Ook de zakken werden in Lucy has a secret uitgevoerd:


Roos nam enkele foto's in de wildernis van opa en oma:
 





Reacties

  1. Super mooi, zou ik ook wel willen ... de voering is zo mooi!
    Bedankt voor de anti-pluis tips. Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ooooo ! Dit lijkt mij ook zo'n zalige amber !!!
    (hihihi, ik moest wel lachen ... was ik ook even content dat ik eindelijk klaar was met het verwerken van mijn fluffy amber en rachel ;-) 't Is toch zo'n "vuiligheid" hé! Gelukkig prachtig eenmaal af !)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wij moesten indertijd vd naaijuf alles locken VOOR het ineenzetten. Zo doe ik het nu nog. En bij een stofje als dit zou ik het zonder twijfel ook zo doen. Ik ben ook fan van de voering, schoon schoon! Ik ga me dat jasje ook maken, peins ik!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. oh, fuzzy! en Jupiter and teardrop! ja, ochot, waar is de tijd, ook grijs gedraaid hier, mee gekeeld alles er op en er aan, ... memorabele tijden, al was ik waarschijnlijk wel een beetje jonger, 16? gewoon een gokje. Mooi gecombineerd, fuzzy met Lucy

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...