Doorgaan naar hoofdcontent

I'll be there for you

Dé begintune van 'Friends', dit stuk kan dan ook niet anders dan over dé Rachel rok gaan uit de laatste La Maison Victor ( jan/ feb 2016).

Ik ga jullie niet vervelen met mijmeringen over hoe de sitcom me terug katapulteert naar mijn eerste studentenjaren, daar hebben we het vorige keer over gehad en straks vinden jullie mij een oude, zagende sok...

Wel leuk is dat de hele reeks te zien is via Netflix en Dieter en ik de avond meestal afsluiten met een aflevering van Friends. 'How you're doing', you've got mo(o)usse in your hair, the manbag ...ze passeren hier weer bijna dagelijks en net als bij FC De Kampioenen is er altijd wel eentje dat je ondanks de talloze herhalingen nog niet gezien hebt of eentje die je keer op keer zou bekijken.

In de eerste seizoenen heeft Rachel nog haar befaamde 'Rachel-kapsel' en loopt ze rond in Central Perk in vrij korte rokjes. Net zoals de Rachel uit La Maison Victor.

Kort en een beetje pofferig, dat is het model. 

Een coupon zwarte, lichte wol van Marie Mero voor de eerste versie. De aandachtige lezer/kijker had de rok wellicht al opgemerkt in deze post.

Geen enkele aanpassing was nodig voor de maat 42.

Alleen bleek de coupon Marie Mero nogal doorzichtig te zijn en is een onderrokje noodzakelijk om het zedig te houden. Het gebrek aan voering vloeit voort uit mijn luiheid... Geen zakken in deze versie. Dit maakt dat de rok supersnel in elkaar zit.

De tweede versie is mijn eerste stuk voor de lente. Ze hangt in de lucht, ik voel het en ik weet nu al dat de frustratie enorm zal zijn als de zon en de bijhorende warmte wat op zich zal laten wachten ... Patience, my dear, niet één van mijn beste kwaliteiten.

Deze foto werd genomen in een mooi winterzonnetje, dat de belofte van lente in zich heeft :



Ik had deze keer wel het geduld om zakken, met een restje lichtblauwe voeringsstof, te voorzien en lijntjes netjes op elkaar te leggen. Doorlopende prints, een droom (of nachtmerrie) voor een perfectionist.




De zakjes maakte is dus in lichtblauwe voeringsstof, maar voorzag ik aan de naad met de zakingang van een bies (ongeveer 5cm) uit de stof van de rok, zodat de zakingang quasi onzichtbaar is.


De stof is een metertje gekoesterd textiel van Marie-Léonie Stock, gekocht bij Mondepot vorig jaar. Tussen de lijntjes zitten er subtiel fluo-accentjes in de stof verwerkt. Ik denk dat ik ze aan de juiste kant gebruikt heb, maar zeker ben ik het niet. Enfin, eigenlijk doet het er niet toe. Wel gesakkerd, de stof rafelt als zot, overlocken voor het stikken was opnieuw de boodschap.

Ik ga alleen moeten oppassen dat ik het lenterokje combineer met het juiste bovenstuk. Met de zwarte versie kan je het balloneffect en het gebrek aan lengte nog wat camoufleren met dikke kousen, maar in de lente en zomer draag ik nooit kousen (ook geen huidskleurige) en het laatste wat ik wil, is er als een opstijgende ballon uitzien.

Volgende zaterdag staat er een naaidate op het programma met deze madam, zo ontsnap ik wat aan de verfgeur bij ons thuis... En zo kom ik naadloos weer bij de titel van mijn blogpost :-)

Reacties

  1. Super leuk rokje! Kan je lekker Rachel gaan spelen, haren pofferig en al (en een foto laten zien!). Tof stofje ook met die accentjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi! Dat stofje past er echt perfect bij! Ook ik kan trouwens nog steeds genieten van de zoveelste herhaling Friends...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. knappe versie! hier ook een fan van Rachel (het rokje én die van Friends :-))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi! Ik heb mijn versie ook net af, maar nog niet geblogd. Ik vind jouw stofje geweldig!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi! Ik heb mijn versie ook net af, maar nog niet geblogd. Ik vind jouw stofje geweldig!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heel mooi! Deze rok staat ook op mijn lijstje. Ik ontdekte net je blog en je maakt leuke dingen!
    Wat me hier opvalt is dat we dezelfde vloer hebben. Heb jij ook zoveel problemen met het onderhoud? (Nooit proper te krijgen, altijd voetafdrukken, zelfs na het kuisen, alsof er een film opligt ook al kuis je al jaren met aangepaste intensiefreinigers, ...)
    Ik wil niet zagen hoor, maar ik vroeg het me maar af ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Marlies, i feel your pain ! Idd k*tvloer om proper te krijgen ... mij hebben ze gezegd heeeeel warm water te gebruiken en een heel klein beetje reiniger. Maar dan nog is het nie altijd proper, ik heb er leren mee leven :-D

      Verwijderen
    2. Ik ben niet alleen, oef! Mij er bij neerleggen lukt af en toe, maar soms begin ik toch als een gek te kuisen in de hoop dat het ooit eens betert :-)!

      Verwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...