Doorgaan naar hoofdcontent

Sara

 'Sara' van Starship ... If ever there is a better break-up song, call me...
Als er liefdesverdriet was, werd deze grijsgedraaid. 

Vorige week nam Jozefien afscheid van Sarah, Juf Sarah. 

Voor Jozefien was het opnieuw een emotioneel afscheid, als je weet dat ze voor haar verjaardagstraktaties nog steeds ook iets voorziet voor de juf van de derde kleuterklas, de juf van het eerste leerjaar en de meester van het tweede leerjaar ... Juf Sarah mag haar in september dan ook verwachten aan gezwaai en geroep vanuit de verte van Jozefien en dit tot Juf Sarah daadwerkelijk zal omkijken. Gelukkig is dit meestal half september al voorbij wanneer ze de nieuwe meester of juf in haar hart zal hebben gesloten ...

Juf Sarah is een jonge mama en jonge mama's hebben nood aan een grote tas om vanalles en nog wat in kwijt te kunnen. Enter de Vinktas als juffenkado, ik had jullie hier al gewaarschuwd :-)

Juf Sarah is ook een stijlvolle mama, zodat de stoffenkeuze voor mijn Vinktas vlug in de richting van effen donkerblauw waxed linnen (Christine Clarysse- Kortrijk) ging. De onderkant van de tas maakte ik uit donkerblauw nepleer (Stoffenverkoop Marie Mero). Beiden werden verstevigd met volumevlies H640. 
Dit geeft een soepele tas, stevig genoeg om recht te staan als er iets inzit, maar nog steeds soepel genoeg om ze op te plooien wanneer ze leeg is.
De voering is 'Blue Gymnastics' van Dear Stella en vond ik samen met de lichtroze tassenband bij de Stoffenkamer.
De voeringstof heeft wel degelijk een richting: de dames doen aan Aerial Yoga en hangen dus wel degelijk juist met hun hoofd naar beneden ...

De tas heeft binnenzakje en een lus om sleutels aan te hangen. Hiervoor gebruikte ik een sleutelhanger met jeton voor in een winkelkarretje. Ik 'vergat' die elke keer als ik ging winkelen en zo verzamelde ik er een tiental. Helaas geven ze in  het befaamde warenhuis op vandaag enkel alleen meer de jeton en mijn voorraad sleutelhangers is er zowat door ...  




Ik zie in Juf Sarah een Yoga-madam (waarom weet ik niet goed), daarom nam ik wat attributen in deze stijl voor de flatlay ... Het matje (bijna overwoog ik om een nieuw opgerold matje te kopen voor de fotoshoot, maar dat vond ik er wat over) kon er echt in ! Een demo van de Aerial Yoga, daar begin ik niet aan en overleeft onze plafond niet *proest*

Geniet van de vakantie, Juf Sarah !
De break-up tranen van mij waren altijd hevig, maar van korte duur en dat is bij Jozefien niet anders !!!

Reacties

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...