Doorgaan naar hoofdcontent

Crockett's Theme

Door de Netfixserie Stranger Things (waarvan net het 3de seizoen verscheen) zijn onze twee tieners gek van de jaren tachtig. Meer dan eens werd op reis (het seizoen kwam uit op 5 juli en zodra we ergens wifi hadden werd er plaats gemaakt op hun GSM of tablet om het hele seizoen 'lokaal' te zetten en te bingewatchen tijdens de verplaatsingen) door de meiden verzucht hoe gelukkig wij toch moesten zijn dat wij de jaren tachtig hebben mogen meemaken en wij dus geleefd hebben op hetzelfde moment als de kinderen van Stranger Things en met hen op school zouden hebben gezeten ... 
Het feit dat er toen geen wifi was, deed hen toch eens nadenken :-D
Dat de serie (en de jaren '80 en '90) een duidelijke invloed hebben op het huidige modebeeld is overduidelijk: oversized t-shirt, scrunchies, brillen met giga glazen, sponsen shortjes, jeans met vlekken  ... Kortom al de dingen waarin tieners van de jaren '80 en '90 (mezelf dus) niet dood in willen worden gevonden, vinden zij terug hip ! Ik denk dat ik ze dan ook eens naar Kortrijk ga sturen en ze ga loslaten op de zolder van mijn ouders ... Hilariteit verzekerd !
Na de examens was ik met de meisjes gaan winkelen en wou Ella een hawaihemd meedoen ... Say what, dacht ik ... Onder lichte dwang van Roos, die het hemd ook geen goed idee vond, bleef het in de winkel hangen, maar de zucht naar een hawaihemd ('zo wat oversized en met een drukke, tropische print') bleef en toen we in Oslo de Stoff & Still binnengingen en twee couponnetjes van de ideale stof zagen liggen aan een zacht prijsje, vonden die algauw hun weg naar mijn winkelmandje. 
Het ideale patroon vond ik in La Maison Victor van maart/april 2018. Het bloesje Bruna is een beetje oversized, maar toch moest ik maat 40 maken om het gewenste volume te hebben. Gelukkig was 1 meter stof meer dan voldoende voor het bloesje. Ik zorgde niet voor een doorlopende print en daar heb ik nu een beetje spijt van ... Maar ze spreekt al van het bloesje mee te nemen op kamp, zodat een doorlopende print wel eens veel werk zou geweest zijn voor een bloesje dat het einde van de vakantie niet haalt ... 


Het bloesje zit vrij vlot in elkaar. 
Het resultaat is een vrolijk bloesjes en een tevreden tiener ! En dat voor 7,58 Noorse kronen ! 
De knoopjes vond ik in Veritas voor 2 Euro. 


Met een laatste strook van 40 cm breedte op 15 cm hoogte, maakte ik nog een bijpassende scrunchie !
Don Johnson en Tom Selleck zouden jaloers zijn op zo'n hawaihemd, denken jullie niet ? 
Crockett's Theme is trouwens de begingeneriek van de serie 'Miami Vice' uit de jaren '80 waarin 2 detectives (die rondreden met Ferrari's en andere glimmende bolides die een gemiddelde 'cop' wellicht zich niet kan permitteren en gekleed waren in witte of pastelkleurige (!!!) kostuums) de criminaliteit bestreden in Miami (duh) en waar ik van mijn ouders niet mocht naar kijken, wegens te gewelddadig, maar waar we stiekem naar meekeken als we bij ons oudere neefjes waren ... Schone tijden, die jaren '80 !

Crockett's Theme - Jan Hammer (1985)

Reacties

  1. Ze staat super met haar jaren 80 outfit. Leuk bloesje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe wij het ooit deden zonder wifi? geen idee ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hawai = ok! Oversized, indien een beetje = ok! Ik had nu al die jaren niet de herinnering dat wij groot werden in een heel mooi modebeeld, blijkt dat ons bloedeigen kinders nu ook nog achterna gaan ...
    Dit vrouwelijke hawaibloesje is zeker geslaagd, ik zou toch hopen (hinten) dat het het kamp overleeft :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr