Whatta Man

Het is juni, halverwege het jaar en dé verjaardagsmaand van Dieter.

Nu is het niet zomaar zijn verjaardag, dit keer, het is zijn veertigste verjaardag !

Tijd dus voor een nieuw zelfgemaakt stuk voor hem ! 

Dit keer geen hemd, maar een polo, gebaseerd op het Billie-patroon van Zonen09 en de kraag van dit hemd.

Ik startte aan dit project toen het Theo-hemd voor volwassenen nog in de testfase zat, zodat ik de kraag ervan niet kon gebruiken. Intussen staat het klaar om gelanceerd te worden, de foto's op de blog  zijn alvast veelbelovend ! 

De polosluiting is nog niet helemaal tiptop en werd uitgedokterd aan de hand van een bestaande polo, die hij kocht toen we deze uitstap deden. 

In het Designmuseum was zijn oog gevallen op de truitjes van Coureur du Monde. Toen hij er eentje aan het passen was, liep er een dame voorbij en zei droogweg: 'Mooi, maar duur, precies gouden truitjes, fhum..' De bijhorende bedenkelijk opgetrokken wenkbrauw is moeilijk in woorden te vatten :-)

Een tijdje later zag ik deze post voorbijkomen en het toeval wilde nu dat ik diezelfde dag aan De Stoffenkamer passeerde en dezelfde stof kocht. Toen zat het plan van de polo nog in een embryonaal stadium, zodat ik voor de contrasterende stof wat dichter bij huis moest gaan zoeken.

De standaard 48 van de Billie bleek geen enkele aanpassing nodig te hebben voor mij man (Whatta Man !). Het voor- en achterpand werd op twee (dezelfde hoogte) plaatsen doorgeknipt.

De polosluiting werd beplakt met vlieseline (220), noodzakelijk om later deftig knoopsgaten te maken. Zowel de onder- als de bovenkraag werden ook verstevigd. Ook in de schoudernaden en de halsnaad zit een verstevingslintje (Veritas). De houten knoopjes komen uit de Zeeman.

Dit ga ik zeker nog eens opnieuw maken, so much fun!

Enough talking, time for some more pictures :

A la Eric Cantona: 

En aangezien de polo al bijna af was toen mijn labels in de brievenbus vielen, wou ik iets anders om het truitje te personaliseren, maar ging jammergenoeg een beetje de mist in:

#teamneirinck, erop aangebracht met transferpapier (handdoek erop en dan pas strijken) en de stof was permanent verkleurd, spijtig ... 

Aan de vooravond van vaderdag, kunnen de dochters en ikzelf alvast in koor zingen: Whatta man, Whatta man, whatta mighty, mighty good man !