Doorgaan naar hoofdcontent

Whatta Man

Het is juni, halverwege het jaar en dé verjaardagsmaand van Dieter.

Nu is het niet zomaar zijn verjaardag, dit keer, het is zijn veertigste verjaardag !

Tijd dus voor een nieuw zelfgemaakt stuk voor hem ! 

Dit keer geen hemd, maar een polo, gebaseerd op het Billie-patroon van Zonen09 en de kraag van dit hemd.

Ik startte aan dit project toen het Theo-hemd voor volwassenen nog in de testfase zat, zodat ik de kraag ervan niet kon gebruiken. Intussen staat het klaar om gelanceerd te worden, de foto's op de blog  zijn alvast veelbelovend ! 

De polosluiting is nog niet helemaal tiptop en werd uitgedokterd aan de hand van een bestaande polo, die hij kocht toen we deze uitstap deden. 

In het Designmuseum was zijn oog gevallen op de truitjes van Coureur du Monde. Toen hij er eentje aan het passen was, liep er een dame voorbij en zei droogweg: 'Mooi, maar duur, precies gouden truitjes, fhum..' De bijhorende bedenkelijk opgetrokken wenkbrauw is moeilijk in woorden te vatten :-)

Een tijdje later zag ik deze post voorbijkomen en het toeval wilde nu dat ik diezelfde dag aan De Stoffenkamer passeerde en dezelfde stof kocht. Toen zat het plan van de polo nog in een embryonaal stadium, zodat ik voor de contrasterende stof wat dichter bij huis moest gaan zoeken.

De standaard 48 van de Billie bleek geen enkele aanpassing nodig te hebben voor mij man (Whatta Man !). Het voor- en achterpand werd op twee (dezelfde hoogte) plaatsen doorgeknipt.


De polosluiting werd beplakt met vlieseline (220), noodzakelijk om later deftig knoopsgaten te maken. Zowel de onder- als de bovenkraag werden ook verstevigd. Ook in de schoudernaden en de halsnaad zit een verstevingslintje (Veritas). De houten knoopjes komen uit de Zeeman.

Dit ga ik zeker nog eens opnieuw maken, so much fun!

Enough talking, time for some more pictures :


A la Eric Cantona



En aangezien de polo al bijna af was toen mijn labels in de brievenbus vielen, wou ik iets anders om het truitje te personaliseren, maar ging jammergenoeg een beetje de mist in:


#teamneirinck, erop aangebracht met transferpapier (handdoek erop en dan pas strijken) en de stof was permanent verkleurd, spijtig ... 

Aan de vooravond van vaderdag, kunnen de dochters en ikzelf alvast in koor zingen: Whatta man, Whatta man, whatta mighty, mighty good man !

Reacties

  1. Wauw super mooi.awel Dieter het is chic

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De avond voor die van mij 43 werd had ik heel even ook zo'n ideetje à la 'coureur du monde'), maar jammer, het is er niet van gekomen. Misschien mag ik wel wachten tot 50 haha. Of toch niet, want nu ik een voorbeeld heb!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind deze polo schitterend ! Misschien wil mijn hemdendrager ook wel eens zoiets ... moet ikdus onthouden!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind deze polo schitterend ! Misschien wil mijn hemdendrager ook wel eens zoiets ... moet ikdus onthouden!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...