Doorgaan naar hoofdcontent

Summertime Sadness

De zon doet hier al de hele dag erg haar best om de wind te trotseren en toch wat warmte naar beneden te stralen. 
Een 'Indian Summer' is het nog niet, maar ach, we hebben massa's foto's uit Frankrijk en Italië om ons aan te vergapen en dat warme gevoel op ons af te laten komen. 
Mijn grootmoeder (of was het nu haar moeder) zei altijd wanneer de renners op een zondag eind juli over de kasseien van de Champs Elysée daverden, met weemoed in haar stem: 'jaja, de renners zijn in Parijs, de Tour de France is gedaan en de zomer is ook gedaan ...' 
Helemaal akkoord ga ik niet, maar het is wel een feit dat die zomer in onze streek soms maar van heel korte duur is ... 
Intussen zijn we al stevig winterspullen aan het breien, maar ik wilde jullie nog graag laten meegenieten van twee zomerbreisels, die door de meisjes op vakantie met veel trots werden geshowd!
Het eerste topje is een topje in ajoursteek, genaamd Regenboog, uit Boven de Wolken 5. Het topje is maatje 8 jaar en werd gebreid in Catania katoen. De lintjes maakte ik uit het allerlaatste (maar echt allerlaatste) restje Petit Pan Hanako Blanc in mijn bezit.  








Het tweede topje komt uit hetzelfde boekje. Het topje Zonnestraal breide ik uit een mengeling van lichte merino en zijde. Ik haalde de wol bij de lokale breiwinkel, maar verloor het labeltje ... Ik kan jullie dan ook niet meegeven welk merk breiwol het was, wel dat het erg aangenaam breide ...
Het rokje dat Roos draagt is het lievelingsrokje van Ella (ze dragen continu elkaars kleren en dat gaat voorlopig goed), gemaakt uit mijn lievelingsstofje uit de eerste collectie van See You At Six. Ik maakte het al zowat een jaar geleden en is al ontelbare keren gewassen geweest, maar de stof is nog niet veranderd !

De lintjes aan het topje werden gemaakt uit een restje van de stof van Dear Stella, die ik gebruikte als voering voor de Vinktas van Juf Sarah.
Het topje werd gebreid in maatje 12 jaar. De bandjes van haar bh'tje komen piepen en dat ik wellicht de reden waarom Roos haar topje minder gedragen heeft deze zomer dan Jozefien het hare en waarom het patroontje aanvankelijk maar tot 10 jaar beschikbaar was. 
Een vriendin van mij vond nochtans dat een dergelijk topje ook voor volwassenen wel leuk zou zijn ! Met een strapless bh of doorzichtige bandjes is dat probleem immers opgelost.
Iets om in het achterhoofd te houden voor volgend jaar !
De foto's van Roos werden tegen het vallen van de avond genomen op de laatste avond van de vakantie en zijn niet allemaal even scherp.

Jullie krijgen nog de obligate familiefoto en nu ga ik nog wat verder mijmeren .... euh, werken !
Ciao !!!

Summertime Sadness - Lana Del Rey (2012)

Reacties

  1. Oh, zo mooi!! Als ik dat zie, vind ik het weer spijtig dat ik niet goed kan breien! Vooral die eerste top!! Wow!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Blijven oefenen, ook de eerste top is uiteindelijk maar een combi van rechts en averechts breien ... die gaatjes heb je ook in een mum van tijd onder de knie !

      Verwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...