Doorgaan naar hoofdcontent

Holiday

Een mini-break, midden in de examens van onze twee oudste dochters, zouden we dat wel doen ?
Het antwoord was 'ja, zeker!' want opa en oma waren bereid de meisjes op te vangen en weg en weer te voeren tussen hun appartement en ons huis om te studeren. Nu ook de resultaten gekend zijn en meer dan meevallen, gaan we dat nog meer doen :-)
Als bestemming hadden we Lissabon uitgekozen: lekker warm, voor beiden onbekend terrein ...
Via Instagram had ik van haar wat leuke tips gescoord, die ik na uittesten graag met jullie wil delen !

1) Tram 28
Lissabon heeft zoals de meeste Europese hoofdsteden een goed uitgewerkt net van openbaar vervoer, zodat een hotel net buiten het centrum een optie is. Goedkoper verblijf betekent meer budget om leuke dingen te doen ...
Je kan de metro trouwens al nemen in de luchthaven. 
Het openbaar vervoer werkt met een groen OV-chipkaartje, dat je voor 50 cent koopt aan een automaat of aan het loket. Dit kaartje kan je daarna opladen met een zelf gekozen bedrag, dat per rit wordt afgeschreven. Het leuke eraan is dat je 'per rit' echt wel de hele stad kan doorkruisen en deze kaartjes ook kan gebruiken voor de tram, de trein tot in Belèm en Cascais, de Sant-Junta lift en het kabeltreintje in de wijk Bairro Alto. 
Met dit kaartje kan je ook een rit maken op de beroemde tram 28, waarmee je de verschillende wijken van Lissabon kan doorkruisen. Eén tip: het is een populaire attractie, dus dit betekent wel een half uur tot drie kwartier aanschuiven in de wachtrij op Praca Martim Moniz. Heb je geen bezwaar om recht te staan in de tram, stap dan één halte verder op en de wachtrijen zijn opgelost !




Eindhalte van tram 28 is de begraafplaats 'Cemiterio dos Prazeres'. Daar riep ik in een overvolle tram ineens 'Stoffenwinkels !!', want op wandelafstand van de eindhalte vind je een vier à vijftal stoffenwinkels 'tecidos'. Het eerste woordje Portugees ... 
De meeste ervan zijn interieurstoffen, maar in minstens één ervan vind je grote tafels met coupons van één meter van leuke katoentjes tot jersey stoffen. Ook bakken vol handdoeken, te koop per kilo. 
Ik zag de angst in de ogen van Dieter, maar kon me inhouden en pikte slechts 2 lappen uit de stapels. Eéntje ervan werd verwerkt tot de verjaardagsoutfit van Jozefien. 

2) Jardim de Estrela
Om terug te keren, kan je natuurlijk de tram terug nemen, maar je kan ook gewoon terug wandelen: vergeet niet te stoppen aan het prachtige Jardim de Estrela ! Een prachtig park met exotische planten, gezellige bar, rommelmarkt op zaterdag en een muziekkiosk.

In de bar van het park proefden we onze eerste (koude) kroket. Yummie !


Tip 2: bezoek Lissabon op wandelschoenen, want het gaat steeds op en neer en de voetpaden liggen niet altijd even effen (om nog maar te zwijgen om de gladheid ervan).
Neem de tijd om te stoppen op de talrijke mooi uitkijkpunten, waar je ook altijd wel een bar of een marktje vindt


3) Bairro Alto
In deze wijk vind je zowat van alles ... leuke adresjes om te eten, een drankje, bezienswaardigheden, kortom, teveel om hier allemaal te bespreken. 
In de Rua do Loreto vind je ook het winkeltje van Rosa Pomar. In Retrosaria Rosa Pomar kan je Portugese wol krijgen, stoffen bewonderen en workshops volgen. De winkel en het atelier bevinden zich op de derde verdieping. In onze zoektocht liepen we er eerst straal voorbij :-) 
Goed nieuws, want deze wol zal binnenkort te verkrijgen zijn bij Wolhuis Wolder te Gent ! De wetenschap dat al dat moois binnenkort dichtbij te bewonderen (en te kopen, uiteraard) is deed mij slechts één bol kousenwol kopen ... 


Ook de Elevador de Santa Justa is een bezoekje waard. We gingen niet naar boven, maar boven is een collectie mummies te zien ... brrr. Om naar boven te gaan gebruik je dus gewoon je chippasje van de metro ...
4) Water, water, water ...
Een stad en water, dat is altijd een topcombinatie. In Lissabon zit je aan de monding van de Taag in de Atlantische Oceaan, water genoeg dus !
Genoeg van het shoppen in de grote winkelstraten (uiteraard vind je er ook de grote winkelketens!), ga dan uitwaaien op het Praça do Comércio. Het plein achter de grote triomfboog met zicht op zee was voor de gelegenheid omgedoopt tot de Portugal Arena waar de voetbalfans de wedstrijden op groot scherm konden bekijken. 



Wat verder langs de dijk, vind je enkele strandbars, met sangria, Vim Verde ...

5) Belèm en Cascais
De volgende dag stond een dagje Belèm en Cascais op het programma. Na een stevig ontbijt bij Fabricá Coffee Roasters, vertrokken we in Cais de Sodré met de tram. Dat is veeeeel trager dan met de trein, maar met de tram zie je uiteraard nog iets van de stad. 

Aangekomen in Belèm, valt je onmiddellijk de lange wachtrij op voor Pasteis de Belèm. Dé bakkerij met het originele recept lieten we links liggen en we trokken regelrecht naar de Torre de Belèm. In het park dat je moet doorkruisen staat er een kiosk waar je de ingangstickets kan kopen. Het is aan te raden deze daar te kopen, want voor de ingang zelf moet je anders aanschuiven in een zonovergoten wachtrij ... Je kan er wel enkel tickets aan volle prijs kopen, mensen die recht hebben op korting moeten onverbiddelijk in de wachtrij.






Ook wierpen we nog een blik op het Mosteiros dos Jerónimos (klinkt toch een beetje als Jommeke *glimlach*) en op het Padrão dos Descobrimentos. 
Beide bezienswaardigheden kan je ook bezoeken. 
Vanuit Belèm reisden we verder met de trein naar Cascais, een vissersdorpje voorbij Estoril. 
Vanuit Cascais wandel je dan nog een 2-tal km verder tot bij Boca do Inferno. 
Vergeet geen flesje water mee te nemen op die tocht want je passeert hier enkel wat golf clubs en viersterrenhotels ... Maar het uitzicht is de moeite waard en de terugtocht gaat naar beneden :-)




Met platgetrapte voeten en doodmoe kwamen we terug bij het hotel, maar niet voordat we iets gegeten hadden in één van de talrijke restaurantjes van Cascais. 

Eén van de hotspots in Lissabon, die je zeker op je 'tovisit'-lijstje moet zetten. Maar doe dit niet -zoals wij- op een maandagochtend, want dan zijn de helft van de winkeltjes en eethuisjes gesloten. 
Ook jammer is dat ze deze industiële site niet autovrij hebben gehouden. Er is een parking voorzien, maar de wagens moeten deze bereiken tussen de verschillende fabrieksgebouwen, waar de bezoekers lopen. 
Je vindt er hippe koffiebars, een jeugdherberg, craftshops, ... kortom 'the place to be' voor de creative hipster.
In dit winkeltje kwam ik de tasjes van Helen b tegen ! 


7) Alfama en het Castelo
Rond de middag gingen we de Alfama-wijk ontdekken tijdens de tocht naar boven, naar het Castelo. 



Onderweg bleven we hier hangen om Dieters verjaardag te vieren met een fles Duoro en typische Portugese specialiteiten. Portugese steak voor Dieter en ikzelf at inktvis met snijbiet, superlekker !



Na het bezoek aan het Castelo, terug naar het Praça do Comércio voor de openingsmatch van de Rode Duivels tegen Panama in de Portugal Arena. Omdat het toch te warm was in de volle namiddagzon, zochten we een sportsbar op, die van CR7 (Cristiano Ronaldo, die met nr 7 speelt voor het Portugese nationale elftal - voor de liefhebbers het adres is Rua do Comercio 54). 
Later op de avond volgden we wel de match Engeland-Tunesië op het grote scherm en stuurden we nog een laatste selfie naar onze kinderen :-)
8) Schoenen zijn spotgoedkoop in Portugal
Op terugtocht naar het hotel liepen we nog een schoenenwinkel binnen, want schoenen zijn spotgoedkoop in Portugal. Maar aangezien ik voor de rommelmarkt in Bellem geen enkel paar schoenen had klaargezet en er dus geen nieuwe bij konden, hield ik het bij een paar espadrilles :-D
Thuis ontdekte ik dat bijna alle winkels een online shop hebben, dus niet getreurd ...

9) Steek je hoofd niet de hele tijd in een reisgids, maar geniet van de omgeving. 
Nu heb ik wel het geluk dat Dieter graag reisleider is en ik me op dat vlak graag laat leiden ... We hebben deze citytrip geen enkele kerk of musuem bezocht, maar die zijn er natuurlijk ook talrijk aanwezig. Je moet ook nog een reden hebben om terug te gaan, zeker ? 

10) Geniet en vraag af en toe aan een andere toerist of local om een foto van jezelf met je reispartner(s) te maken, zo kom je thuis met een mooie herinnering om in te kaderen of op de desktop van je PC te plaatsen ! Het ene plezier is bovendien het andere waard: ik vraag steeds of ik hen een plezier kan doen om ook een foto te nemen en in vele gevallen wordt hierop erg enthousiast gereageerd. 

Holiday - Madonna (1983)

Reacties

  1. Oh, wat een zalige foto's!! Je straalt dus het is duidelijk dat het een heerlijke vakantie was!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr