Doorgaan naar hoofdcontent

Mijn lijf, schoon lijf #boostyourpositivity

Mijn lijf is nu 40 jaar oud en wordt sinds een half jaar op sportief vlak op de proef gesteld door joggen ...

Na eerdere pogingen, lukt het mij samen met de echtgenote van een collega om tweemaal in de week een vijftal kilometers op de Strava teller te zetten.

En dat is merkbaar aan mijn lijf: stevigere dijen, hier en daar een zweem van spieren en sinds augustus 2015 een vijftal kilo minder Katrien.

Om een gezond BMI te hebben is er nog een ruime marge, maar ik ben tevreden met de vooruitgang, want voorlopig word ik ook gespaard van blessures. Buiten wat stramheid na de inspanning, merk ik vooral dat ik echt begin uit te kijken naar de loopsessies en tonnen meer energie heb erna ...  

Mijn kledingmaat blijkt voorlopig dezelfde, maar die 42 begint stilaan ruim te zitten, vooral dan aan de taille, terwijl mijn heupen het nog niet echt begrepen hebben. Ik ben al blij dat ik weer het rekje van de 44 links kan laten liggen, want vorige zomer scheelde het niet veel ...

Nu ben ik wel altijd al met een grove potlood getekend geweest, maar op de ene of de andere manier heb ik wel 'geluk' dat dit niet in mijn gezicht te zien is (en blijkbaar toch veel mensen naar mijn gezicht kijken) en alles steeds in proportie is gebleven ... 
Ook drie zwangerschappen hebben niet echt sporen nagelaten: buik en borsten zijn nooit strak geweest, je kan dan moeilijk huilen om iets dat je nooit hebt gehad ...

Met een mooie getaande huid, dik en donker haar, cupmaat D en mijn taille ben ik tevreden. Langere, smallere benen, minder brede heupen en een platte, strakke buik waren fijn geweest, maar nu maak ik gretig gebruik van de tips van de Jani om de medemens optisch te laten geloven dat ik lang en slank ben, dit met wisselend succes ...

De liefde voor mezelf en mijn lijf is groter geworden met het opgroeien van de meisjes: het is altijd even schrikken als je je eigen uitspraken, plots over hun lippen hoort komen en te beseffen hoe sterk hun zelfbeeld ook door je eigen zelfbeeld wordt bepaald ... Ik probeer hen dan ook mee te geven dat ik niet ga lopen om slank(er) te worden, maar wel gezonder en dat we met hetzelfde doel voor ogen meer yoghurt, fruit en groenten eten, maar uiteraard zijn er ook 'klaag'dagen ...

De foto is genomen op vakantie juli 2015. Er bestaan ook beelden van dichterbij (en dus meer detail), maar deze zijn wat mij betreft enkel voor privédoeleinden en druisen in tegen de waardigheid van mijn beroep (knipoog). Aan de andere kant: u wil misschien uw bankdirecteur/advocaat/notaris/CFO ook het liefst niet voorstellen in zijn/haar short of zwembroek/bikini ...



Reacties

  1. alle ik zal ook dringend eens moeten beginnen lopen, dan ... al is de winter daar niet echt het ideale seizoen voor :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Excuses .... winter is het ideale seizoen om er aan te beginnen: je moet wel lopen om je warm te houden :-)

      Verwijderen
  2. Hihi grappig ...zeer herkenbaar ....hier ook aan het sporten ...als 6 kilo af en nog wat te gaan

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...