Doorgaan naar hoofdcontent

Mee mijne vlieger ...


Het schrijven van dit bericht wordt begeleid door de heerlijke geur van vers gebak : Gentse mastellen, na een weekje Paasvakantie, waarin we die schone stede maar liefst twee keer bezochten.

Donderdag naar het Designmusuem ( Bike to the future, een aanrader, voor de kinderen is er een kleine zoektocht met een verrassing op het einde), Huis van Alijn, Bar Bidon ( niet toevallig was Dieter de gids) en voor de meisjes: Primark. Dat laatste blijkt, na de ervaring in London, ook in Gent erg te gelijken op de hel ...






Het Huis van Alijn deed Dieter op zijn eentje en kwam naar huis met bikeporn:



De meisjes en ik waren toen al de winkeltjes rond het Gravensteen aan het verkennen, maar we keren zeker nog eens terug naar het Huis van Alijn.

Vrijdag naar Rozebroeken, omdat het daar wel 30 C was:


Een subtropisch zwemparadijs, veel woorden moet ik daar niet aan vuil maken. Druk en proper, dat viel op.

Gisteren en vandaag was onze eigen tuin ons terrein. Zo'n staycation, met mooi weer, i love it! Bovendien is mijn bureau intussen opgeruimd. Er werd ook genaaid, maar dat was gek genoeg in de week dat er gewerkt werd ( behalve Paasmaandag dan).

Maar terug bij het begin: de mastellen

Het recept komt van Bloch, de Gentse bakkerij met tot 2008 haar vestiging in de Veldstraat. De recepten van Jacques Bloch werden kort na de sluiting in drie boekjes gebundeld en eind vorig jaar ontstond er een samenwerking met Delhaize. In het centrum van Gent staat er trouwens een heuse foodtruck van Bloch. Mastellen kan je er ook krijgen. Maar geraak je niet tot in het centrum ? Met dit recept maak je de lekkernij zelf:

Wat heb je nodig voor 10 mastellen ?

-250 gr tarwebloem
-30 gr gist (gebruik je droge gist, neem je 15 gr)
-30 gr bruine suiker
-2 eieren (1 voor het deeg en 1 voor het bestrijken van de mastellen)
-30 gr zachte boter
-125 gr lauwe melk
-4 gr zout
-2,5 gr kaneel
Oven voorverwarmen op 225 C

Gist oplossen in 100 ml lauwe melk, ei erbij doen en loskloppen. Bloem, suiker, kaneel, rest van de melk, zachte boter erbij en gedurende 10 minuten kneden tot een luchtig deeg. Op het laatst er het zout bij doen.

Eerste rijs van een half uurtje. Ik gebruik vaak mijn oven als rijskamer: op 30 C zetten en een kommetje water erbij zetten ( zo droogt het deeg niet uit) en het deeg afdekken met een propere handdoek.

Bolletjes maken van ongeveer 50 gr, op bakplaat leggen en terug 15 minuten laten rijzen.

Op dit moment worden de kaneelbroodjes mastellen: met je duim druk je een kuiltje in het deeg (niet tot op de bakplaat) en daarna laat je ze opnieuw 30 min rijzen.

Zo zien ze er dan ongeveer uit, wanneer je ze inwrijft met losgeklopt ei:


Na nog een half uurtje rijzen, kunnen ze voor ongeveer 7 à 8 min in de voorverwarmde oven.

En zo komen ze eruit en verdwijnen ze na één minuut in de hongerige maagjes van jouw huisgenoten:


Smakelijk en laat weten wat je ervan vond !


Reacties

  1. Het receptje lijkt me zo origineel en wil ik zeker eens proberen!
    Het huis van Alijn moet je zeker eens doen!! Ik ging er 7 jaar geleden met de twee oudste, Leonie is nu 12 en herinnert het zich nog, ze vroeg deze vakantie of we asjeblieft nog eens naar het huis met dat spookje konden in Gent. Toen kregen de kids namelijk een koptelefoon met een verhaal van een spookje ...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr