Doorgaan naar hoofdcontent

Yellow

Geel draag ik niet vaak, maar als ik het draag mag het knallen.

Halsoverkop was ik dan ook verliefd geworden op de prachtige stof van Marieleoniestock van bij (alweer) Mondepot. Je moest snel zijn en ik bestelde maar 1,5 meter, want ik had niet onmiddellijk een project in mijn hoofd. Vorig jaar deze tijd was ik namelijk druk bezig met deze en deze jurken...

Duizend keer heb ik de stof in mijn handen gehad en tientallen projecten passeerden de revue, maar het klikte niet tussen de stof en het patroon.

Ook de Chloë had al op tafel gelegen, maar de schrik om een patattenzak (of Yellow Submarine) te maken, net zoals een collega in de naailes (niet mijn opinie, maar van haarzelf na uren hard werk), was te groot en bovendien had ik eigenlijk net iets te weinig stof om comfortabel te zijn.

En eigenlijk had ik vorig jaar hier (de oorbellen kocht ik daar ook!) een Chloë-achtige mantel gekocht in zwart-wit. Een oversized model in maat 38, is voor mij de perfecte (lente)jas, jammergenoeg heb ik hem begin september ergens in het Gerechtsgebouw te Gent laten liggen en vond ik hem uiteraard niet terug bij de verloren voorwerpen.

Ik wou een mantel voor het doopsel van Isaura. Enter stof en search voor het meest geschikte patroon. En daar verscheen de Chloë terug op het toneel.

De puzzel van de patroondelen werd gelegd en het lukte. Nipt, heeeeeel nipt. Geen doorlopende prints, wel zakken uit dezelfde stof, vier centimeter korter en het beleg in twee delen, net zoals hier amper zichtbaar voor het niet-getrainde oog.

De stof was een ramp om te verwerken: na het knippen van de patroondelen, diende ik alles twee keer te overlocken, anders had ik geen stof meer, zo rafelen ... 

Maar perfect van kleurenpalet: soms gaan schoonheid en gemak dan ook niet samen.

Enkele foto's (fotograaf van dienst: Ella) voor een casual/sportieve look:













Geniet nog van een zonnige zondag !
De bijpassende jurk is al geknipt ;-)




 





Reacties

  1. Heel geslaagde versie. Staat je supergoed!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zukken schoontje! Een meevaller he, ik had en heb ook serieus twijfels over dat patroon. De jouwe mag er alvast wezen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Waw, dat staat je echt beeldig! Ik wil er ook zo ene!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Straalt zoveel zonnestralen uit, veel dragen hoor want je staat er heel mooi mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh kei mooi! Zo belangrijk dat de klik er is, anders wordt het toch niet gedragen (hier toch). Dit klikt alvast Super goed!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...