Doorgaan naar hoofdcontent

Jump

You might as well Jump !

Dat was het idee toen we besloten een derde kind te nemen, zo'n elf jaar geleden. In tegenstelling tot de twee eerste was het al vrij snel 'raak', en dat zouden we geweten hebben  :-)

Baby's blijven niet klein en gisteren werd Jozefien tien !
We hielden een Beauty en Party Salon-feestje. Geïnspireerd door de workshop van Cîme, die ik bij haar (inschrijven op de nieuwsbrief en dan word je op hoogte gehouden van de data van volgende workshops) volgde, haalde ik mijn producten en wat make-up, die toch maar ligt te verkommeren, uit de kast en zette de feesttafel klaar











Je zag duidelijk wie al meer dan eens met mama's make-up had geëxperimenteerd :-)
Na de 'workshop' was het tijd voor vrij spel. Hoera voor kadootjes, die onmiddellijk worden gebruikt!


De taart was een streling voor het oog (al zeg ik het zelf *proest*)
Ik voegde wet wat meer suiker toe aan de aardbeienroom op aanraden van mijn zus.

Na de taart, de trampoline op en de jacuzzi in, of omgekeerd ! Met een drankje en een stukje watermeloen ... Summertime ten top !





Geen kinderfeest, zonder pinata ... Dieter koos Olaf uit. Some people are worth melting for !



De verjaardagsoutfit van Jozefien komt uit de meest recente Burda en is gemaakt uit een stofje dat ik meebracht uit Lissabon.
Het Burdees werd vervloekt, maar Stof voor Durf het Zelvers en La Maison Victor waren de reddende engels van dienst om het project tot een goed einde te brengen. 
De playsuit met off the shoulder top is een hit en zal wellicht niet veel de binnenkant van haar kleerkast zien als het tropische weer aanhoudt. 




 Dolgelukkig dat we sprongen !

Jump - Van Halen (1984)

Reacties

  1. Dat zag er een zalig feestje uit! En die taart, hmmm!! Supermooie jumpsuit! Proficiat aan Jozefien!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel, de taart viel helaas niet erg in de smaak bij de jeugd ... 't Is een geval van pinterest versus reality :-D

      Verwijderen
  2. Ja... de burda😉 staat vol met prachtige patronen maar hun vakjargon is quasi onbegrijpelijk.
    Mooi hoor

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt !
      Ik denk dat het vaak de vertaler is die steken laat vallen, waardoor het onbegrijpelijk wordt :-) En hier speelde de deadline me ook wat parten, moet ik toegeven :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...