Doorgaan naar hoofdcontent

Beds Are Burning

Toum toum toum ...

We zijn Mei-plasticvrij en mijn wattenschijfjes zijn op ... Wat nu ? 
Die dingen zitten namelijk ook in een plastictasje dat je -nadat je al die wattenschijfjes in het vuilnisemmertje dropte- ook terug onze planeet instuurt ... 
Terug wattenschijfjes kopen is dus geen optie, maar ze zelf maken is dat wel ! 

Hier vind je een tutorial, maar eerlijk gezegd je gaat toch geen stof gaan kopen om die dingen te maken (laat staan 30cm) ... kleine resten zijn meer dan genoeg ! 
Bovendien heb je ook niet echt een kartonnen rondje nodig van 9 cm diameter, maar haal gewoon jouw lievelingstas (stijl 'mug') uit de kast en zet deze omgekeerd op het dubbelgeplooid stukje stof (misschien een speldje in het midden van het rondje om verschuiven te voorkomen), omtrekken met een potlood en voila, jouw patroon is klaar.
Je herhaalt hetzelfde op de badstof (of een oude handdoek of washandje) en stikt de twee lapjes aan elkaar. Ik stak er nog een dubbelgeplooid naamlabel tussen (kan je gebruiken om de dingen op te hangen), maar dat hoeft uiteraard niet ... Vergeet wel geen keergat open te houden, omkeren, erover met het strijkijzer, keergat dichten (ik deed het met de hand om het netjes te hebben, maar je kan het ook gewoon dichtstikken) en klaar ! 

Je kan het maakproces nog versnellen door de twee lapjes (met de mooie kant naar buiten) gewoon te dichten met de overlock. 
Nu nog mooi rond leren stikken *proest*. 
De wattenschijfjes die ik gebruikte waren iets groter dan de klassieke rondjes, dus wou ik ook grotere herbruikbare ... 
Ik gebruikte hiervoor het grootste patroondeel van dit portemonneetje. Verder is het maakproces hetzelfde als hierboven. 
Zeg nu zelf : een kleine moeite, maar een wereld van verschil ! 
Ik maakte twee sets van 4 ronde wattenschijfjes en 2 rechthoekige. 
Eentje in Atelier Brunette Graphite bleu, de resten van deze jurk. De achterkant is de rest badstof van dit dekentje.

De tweede set maakte ik uit een miniscuul restje Petit Pan (het restje was 10cm hoog en 20 cm breed, denk ik - Fleur des îles gris - rest van deze jurk) en witte badstof (ook een rest van een wrapdeken dat nooit de blog haalde).

Zo bij deze hebben jullie meteen ook mijn verzameling make-up spullen gezien en begrijpen jullie waarom ik er bijna een volledig jaar over gedaan heb om 50 wattenschijfjes te gebruiken :-D ... Je kan de doekjes ook gewoon gebruiken om jouw gezicht te reinigen (met reinigingsolie - ik gebruik deze -not sponsored), want dat doe je ook beter, ook al gebruik je weinig tot geen make-up.

Misschien een ideetje voor een last-minute kadootje voor Moederdag of een etentje bij vrienden ... 

Bij een milieuvriendelijke post, hoort een milieusong: de leadsinger van Midnight Oil was tot voor kort Minister van Milieu in Australië, maar treedt nu weer op met de band. Ik was twaalf toen ik rond het kampvuur (fijn stof, i know) liep te roepen: 
"How can we dance when our earth is turning ? How do we sleep while our beds are burning"
De wereld veranderen, het gaat in kleine stapjes ...

Beds Are Burning - Midnight Oil (1987)

Reacties

  1. inderdaad een leuk ideetje, ik maakte er ook al. Ze worden ook heel vaak gebruikt, alleen als ik heel precies rond mijn ogen wil werken gebruik ik nog een gekocht exemplaar

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr