Land of Confusion ...

Dit zou een post geworden zijn over de taakverdeling in ons gezin, in navolging van deze post ....

Maar we werden (opnieuw) wakker in een wereld waarin haat en vernieling werd gezaaid door enkelingen, dit keer akelig dicht bij onze deur ... 

'Paris s'éveille' krijgt een andere weerklank en 13 november 2015 is opnieuw een droevige markering in de geschiedenis.

Ik ben opgegroeid in volle koude oorlog, waar 'de Russen' de aartsvijand waren en waar de dreiging van een atoomoorlog mij nachtenlang heeft wakker laten liggen ...De idee van rode telefoons en rode knoppen, kernkoppen, een ijzeren gordijn was soms zo overweldigend en toen het ijzeren gordijn viel leek iedereen te geloven in een toekomst zonder oorlog ...

9/11 sloeg een stevige barst in dit geloof, maar toch ... New York heeft een nieuwe skyline en de wereld een nieuwe vijand.

London, Madrid en nu Parijs ... Gechoqueerd is eigenlijk nog licht uitgedrukt en de zin om een muur om je eigen wereld op te trekken is groot. 

'Grenzen sluiten', 'dreigingsniveau optrekken'... , het zijn ook termen waar onze opgroeiende kinderen mee geconfronteerd worden en ook ik vraag me af hoe ik hen daartegen kan beschermen, hoe ik hen gerust kan stellen ...

Dus werd er gepraat deze ochtend, over de Syriëstrijders in Parijs: over hoeveel kans er was dat dit ook bij ons zou gebeuren (weinig), over hoeveel kans wij of iemand van de familie erbij zou zijn (weinig), over hoe dit komt (geloof, maar dan op extreme manier), over dat niet elke moslim een potentiële Syriëstrijder is, over hoelang de oorlog in Syrië al duurt, over dat oorlog iets van alle tijden is ... 

Veel vragen waarop je als ouders wellicht meer dan eens moet toegeven dat je het antwoord zelf niet weet ... 

Maar ook werd er gepraat over hoop en een rotsvast geloof dat niet elke mens verdorven is en het dus niet nodig is om voor altijd thuis te blijven en angst te hebben ... 

De komende dagen zullen we de meisjes misschien wel eens extra hard knuffelen en instoppen. 

De nachtmerries zijn dezelfde, de vijanden anders, de antwoorden even complex ...

Too many men

Too many people

Making too many problems

And not much love to go round

Can't you see

This is a land of confusion.

This is the world we live in

And these are the hands we're given

Use them and let's start trying

To make it a place worth living in. 

Land of Confusion -Genesis

Noot voor de lezers van de late jaren negentig en tweeduizend: het apparaat aan het begin van de clip is een VHS-speler, just saying.