Wild horses

Song uit opnieuw 1987, wat blijkbaar voor mij een muzikaal topjaar was (proest).

As the sun goes down on the arizona plain
and the wind whistles by like a runaway train
hey hey hey it's a beautiful thing
well it's me and you and a flatbed truck
my heart kicking over like a whitetail buck
hey hey hey in the middle of spring

You can cut me deep
you can cut me down
you can cut me loose 
don't you know it's okay
you can kick and scream
you can slap my face
you can set my wheels on a high speed chase
hey no matter what you do

Wild horses could not drag me away from you
Wild horses could not drag me away from you

Terwijl anderen in hun pen kropen om te reageren op de stok die de voorzitster van een politieke partij in het hoenderhok gooide over de moederschapsrust en de verdeling van deze tussen moeder en vader, zat ik rustig achter mijn naaimachine om de Aster-trui te maken uit het laatste nummer van La Maison Victor in het vierde stofje van de Eva Mouton Collectie van Bambiblauw. 

Niet dat het onderwerp me niet raakt of bezighoudt, ik kan me alleen niet druk maken over een 'voorstel', waarbij het overduidelijk is dat zij het maatschappelijk debat op gang wil trekken en dit vorm wil geven door uw en mijn mening erover te horen, maw in plaats van haar medewerkers op pad te sturen en u te ondervragen, spreekt zij de pers aan, drukken zij wat uitspraken, die al dan niet wat aangedikt worden en krijgt zij binnen de halve dag feedback ... Mission geslaagd, denk ik dan zo.

Een kind zet je wereld op zijn kop, of het nu het eerste, tweede, derde of negende is. Elke zwangerschap, bevalling en kind zijn anders, zodat ook per definitie elke periode van moederschapsrust anders is. 

We willen allemaal solidair zijn, maar willen tegelijk een individuele benadering hebben, 'want we zijn toch zo uniek'. Dit lijken mij twee tendenzen te zijn die soms moeilijk te verzoenen zijn. Hoe creëer je samenhang tussen mensen die allemaal hun eigen beleving hebben en hoe ga je de eigen beleving in de verf zetten, zonder de samenhang tussen de mensen in een maatschappij kapot te maken. 

Feit is dat ondanks alle quota aan de top het nog niet zwart ziet van de vrouwen, we nog geen vrouwelijke premier gehad hebben en vooralsnog de machtigste persoon ter wereld (aka the president of the USA) geen vrouw is en mensen (lees: vrouwen) liever voor een clown stemmen dan voor een vrouw ... (het is uiteraard niet zo zwart/wit: de reputatie van de genaamde HC kan er wellicht ook voor iets tussen zitten).

Ik spreek uiteraard alleen voor mezelf, maar als ik eerlijk ben is de enige rem om mijn professionele ambities waar te maken, niet mijn kinderen of partner geweest, maar wel mijn eigen angst en onzekerheden een slechte advocate/moeder te zijn ... Dus in plaats van een rondje Gwendolien of elkaar-bashen zouden we beter krachten bundelen (liefst met een cavaatje of GT erbij) om het voor een volgende generatie makkelijker te maken. 

Eens je dit doet, wie weet waar die 'Wild Horses' je wel brengen ... en dromen van een ideale wereld moet !

Stof: Eva Mouton ism Bambiblauw te verkrijgen bij De Stoffenkamer, ook de grijsblauwe boordstof
Patroon: Aster uit La Maison Victor 2016- editie 3 mei-juni

De Aster-trui nu: ik voegde onderaan 5 cm toe, anders veranderde ik niets ! 

De stof heb ik al bewierookt. 

Ik vond de inspiratie voor de foto's op mijn eigen camera: deze foto hadden Ella en Roos deze week na schooltijd zelf genomen: