Doorgaan naar hoofdcontent

Lemon

Mantel voor doopfeest check, jurk was ook check !

Een miniem restje van de stof van de mantel werd overlocked en bewaarde ik in mijn tas om -wanneer de gelegenheid er was- stof te kopen voor een bijpassende jurk.

Die vond ik in In den Beer te Harelbeke. Een limoengeel fris katoentje met wat stretch had de juiste kleur.

Ik had een model van een jurk in mijn hoofd van mijn favoriete kledingmerk, maar wegens tijdsgebrek koos ik toch voor het meest eenvoudige patroon ooit: de (nu al iconische) Harlequin-jurk van La Maison Victor uit het allereerste nummer.

Mijn naaijuf is geen grote fan van deze jurk in haar originele versie in het tijdschrift: het model mist taillering op de rug voor de meeste dames met ronde vormen en daarom raadt ze de cursisten aan het achterpand van de jurk niet aan de stofvouw te leggen , maar in twee delen te maken, eventueel met een (blinde) rits op de rug, waardoor er een natuurlijke kromming ontstaat en je op de rug kan tailleren, indien nodig.

Ook diende ik wat aanpassingen te maken aan de boezem: de jurk is nu eenmaal getekend (staat ook als aanbeveling in het tijdschrift) voor dames met een minder volle boezem dan ondergetekende. In zowel de middenvoor als de middenachter moest ik 2 cm extra voorzien (op mijn normale maat, die ik steeds volgens de maattabel bij LMV moet uittekenen), waardoor het nu op de boezem perfect valt, maar in de taille en op de heupen te breed was. Na ettelijke centimeters terug in te nemen, kreeg ik de perfecte kromming naar de taille en de heupen. Niet te strak, maar zeker niet te los, kwestie van je troeven in de kijker te zetten, niet je 'flaws'.

Ook de lengte van het oorspronkelijk patroon werd voor mij zo'n 10 cm ingekort.

Met dit basispatroon kan je verschillende afwerkingen aan de hals (diep décolté, minder diep décolté, boothals, splitje) voorzien.

De jurk van Nathalie Vleeschouwer nog in gedachten, koos ik voor een splitje. Door het splitje werd een rits dan weer overbodig.

De jurk werd niet gevoerd en de armen werden afgewerkt met biais.

Gelukt ? Oordelen jullie zelf maar :

Smile, Depoorter !

Photobombed ! Hemd Dieter: patroon Knipmode 11/2013, stof: Indenbeer, zelfde patroon als hier en hier



Een stralende zon, een gedoopte die geen kik gaf bij het doopsel zelf, trotse familieleden ... kortom dé ingrediënten voor een fijne dag ! Mijn broer nam nog enkele foto's, maar die zijn bedoeld voor een ander (professioneel) spannend project !

Deze post heette eerst 'Big Yellow Taxi', maar bleek toch niet bij de inhoud te passen. Maar deze song heeft wel één van de mooiste, ritmische zinnen en alleen daarom al het vermelden waard:

"They paved paridise to put up a parking lot" Just love the ryth'm in that sentence.

Een tweede, helemaal andere versie van de Harlequin is bijna af en zal hier zeker ook geblogged worden !


Reacties

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerd...

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr...

Summer in the City

It's getting hot in here ...  Neen, das ander nummer, maar je voelt het in de lucht: de zomer hangt er in !  De rokjes en jurkjes worden korter, de panty's kunnen eindelijk in de kast blijven liggen, sandalen worden opgeblonken, de barbecue uitgerold ...  Een heerlijke tijd om wasgoed te drogen, een ramptijd voor hooikoortspatiënten (waarvan ik er helaas eentje ben), een zalige tijd om te genieten op een terras tot in de kleine uurtjes ... Catch my drift ? In de nieuwste editie van Fibre Mood #5 staan er opnieuw enkele leuke designs om jouw zomergarderobe aan te vullen.  Ik kreeg de kans om het patroon Rosalie te maken.  Alhoewel dit de ideale tienerjurk is, besloot ik om deze voor mezelf te maken. De eerste foto's toonden deze jurk namelijk ook op een 'voller' model en ik was verkocht ! De tencel jeans die ik bij Pieke Wieke kocht om een Taylor jurk (uit Fibre Mood #4) te maken, kreeg een andere bestemming en ik een nieuwe lievelings zom...

Orinoco Flow (Sail Away)

De vorige edities van Fibremood indachtig, waarbij het me niet lukte om deel te nemen aan de Linkparty met een naaisel (vorige keer breide ik de #fibremoodbliss), koos ik voor het meest eenvoudige patroon: de #fibremoodafra: een t-shirt met boothals en driekwart mouwen.  Leuk detail: vanaf nu zullen de pdf-patronen zowel beschikbaar zijn met als zonder naadwaarde. Persoonlijk zou ik voor jurken, broeken, bloezen en rokken voor mezelf kiezen voor de versie zonder naadwaarde, omdat dan de aanpassingen makkelijker te maken zijn, maar voor een simpel t-shirt en kindernaaisels is een patroon met naadwaarde dan weer wat werk uitgespaard.  Ik denk vooral dat het kwestie van gewoonte is: als graag werkt met Angelsaksische patronen, zal je wellicht een gat in de lucht springen van blijdschap met deze mededeling, als je niet binnen de standaard maattabellen valt (zoals yours truly) zal de naadwaarde erbij tekenen, gewoon onderdeel van het naaiproces blijven.  Maar bij de A...