Doorgaan naar hoofdcontent

Brussels by night -Sprout to be Brussels

De werkgever van mijn man heeft iets met kunst en een eigen Kunstencentrum waar op regelmatige basis tentoonstellingen worden georganiseerd.

De expo van Peter Kogler was mij opgevallen in het Journaal en ik was dan ook enthousiast toen Dieter me voorstelde om hem te vergezellen op het afsluitende event van de Week van de Ondernemers op de expo.

Het fileleed van vorige donderdag konden jullie volgen op mijn IG-account.

Het was het leed echter dubbel en dik waard ! Kijken jullie maar mee:




De expo is nog te bezichtigen tot en met 19 juni 2016 in het Kunstencentrum van ING te Brussel, Koningsplein 6. Verdere praktische info, vind je hier (check zeker de mobiliteitstips).

De tentoonstelling heeft een aangepaste kids explorationstour, net zoals de meeste andere Brusselse musea.

Vlakbij vind je trouwens het Muziekinstrumentenmuseum, dat ook nog op mijn 'must visit'-lijstje staat.

Doen, zou ik zeggen, met de kinderen en koppel er gerust een stadsbezoek aan Brussel aan !

Brussel is immers zoveel meer dan Manneken Pis, het Koninklijk Paleis en de Avenue Louise.

Een viertal jaar geleden deden we een stadsbezoek aan Brussel met de kinderen en ze spreken er nog over: we reden met de wagen tot aan het Natuurhistorisch Museum (info vind je hier), na het bezoek met als hoogtepunt de skeletten van de dinosaurussen en de dinoburger in het restaurant van het musuem, namen we de metro naar het Jubelpark om een wandeling door het park te maken, een ijsje te eten op het gras en vandaar de tram te nemen naar het Trammusuem, om vandaar uit de historische tram te nemen voor een rondrit. 

Onze wagen hadden we laten staan aan het Natuurhistorisch Museum (wat misschien niet helemaal katholiek was), maar eigenlijk hadden we de trein moeten nemen naar Brussel, want dan begint het avontuur voor de kinderen al onmiddellijk (met de bijhorende broodjes, die één seconde nadat de trein vertrokken is, willen verorberd worden), is vriendelijker voor het milieu en de mobiliteit in Brussel. Moet je in elk geval niet de vermaledijde Léopold II-tunnel (en OMG, de Grotten van Han liggen er properder bij dan deze tunnel) door, waar ik donderdag toch wel een uurtje doorbracht. Tijd genoeg om je af te vragen welk betonblok er nu al dan niet naar beneden gaat komen ...

Met Jozefien ging ik al eens met de trein naar Brussel (enfin, van 2001 tot 2009 ging ik elke dag met de trein naar Brussel :-) - in 2013 dus opnieuw, om Dieter te gaan vergezellen, voor wat weet ik niet meer) en in afwachting van de afspraak met hem, namen we de metro naar het centrum, wandelden we vanaf het Marnixgebouw (hoofdzetel ING in de Troonstraat), langs het Koninklijk Paleis, naar Manneke Pis en terug naar de Marnix door de Matongé-wijk. We hadden ons stappendoel meer dan gehaald !


zie ze glunderen !

Eten deden we toen in één van de vele restaurantjes in de buurt van de Chaussée d'Ixelles. Dit is mijn persoonlijke favoriet: Deuxième Elément, Sint-Bonifaceplaats te Elsene, maar in deze buurt vind je zeker iets naar je goesting en smaak ... Reserveer misschien best op voorhand, want de resto's in die buurt zijn (zeker in de werkweek) erg in trek bij de bankiers en andere businessklanten, die er meestal gaan lunchen.

Voor het 'Brussels by Night' kan ik je niet verder helpen, maar in de hoofdstad vind je zeker en vast een kamer of b&b (of airbnb), die je voor een schappelijke prijs onthalen als koningen. Ook het nachtleven in Brussel is zeker verre van dood: vorige donderdag kwamen we in het stappen naar de wagen alvast enkele leuke terrasjes tegen, waar muziek klonk en waar de aanslagen wellicht nog niet vergeten zijn, maar doorgespoeld werden met een glas en het leven gevierd werd met vrolijke muziek ...

Voor shoppingtips met kinderen, moet je op haar blog zijn ...

Brussel, veel meer dan de plaats waar je werk is, veel bereikbaarder dan je denkt en met stip een (grondiger) bezoekje waard ! #sprouttobebrussels 




Reacties

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr