Doorgaan naar hoofdcontent

Voor A en I


Breien, en eigenlijk alle soort handwerk, ik heb dat altijd graag gedaan...

Breien heb ik geleerd van mijn juf uit het vijfde leerjaar en mijn mama, die 's avonds stiekem mijn breiwerk corrigeerde en verder breide, tot grote paniek van mezelf, want de juf zou het zien en het was een strenge ... En wat doe ik nu: mijn twaalfjarige dochter breit ook en 's avonds als ze gaat slapen, raap ik de gevallen steken op en ... brei ik vlug enkele rijtjes erbij. 

En dan maar keihard in uw jonge jaren beweren 'ik ga nooit als mijn moeder worden, no way' !

Vorig jaar gaf ik het boek Jules en Julie kado aan mijn zus kado, omdat ze eens had laten vallen dat ze ook wel eens iets anders wilde breien dan een sjaal ... Het boek staat boordevol leuke modelletjes voor baby's en kinderen tot 10 jaar. De opvolger heb ik als eens bewierookt (knipoog). 

Het Lou-truitje is mijn favoriet en ik breide het al eens voor Arianne, mijn metekindje, in maat 6 maand toen het model stap per stap werd uitgelegd op de blog van Juljia's shop. In die maat is het truitje gebreid op één weekend en met 2 bolletjes Anell Malmedy heb je genoeg. 

Dit truitje heb je wellicht ook al hier gezien !  

Het is een truitje met veel mogelijkheden: je kan het in de leuke fantasiesteek breien, ook de mouwen, maar je kan het ook gewoon in tricotsteek (1 naald recht, 1 naald averechts) breien en je kan er ook een teltekening in verwerken, zoals de 'movember snor' of een hartjes rij of werken met verschillende kleurtjes, zoals Julie ook in het boek doet. 

Foto van de foto van 'Jules en Julie'

Voor Arianne, nu 2,5 jaar, breide ik 4 jaar en het past perfect.
Ik heb geen foto op model, want Arianne is in haar 'nee-fase' en bovendien respecteer ik de privacy van kinderen die niet onder mijn ouderlijk gezag vallen (knipoog)


Het Lou'tje is gebreid in Felted Tweed van Rowan Yarns. Ik had ook twee bolletjes nodig (enfin, eigenlijk drie, want ik begon met een restje van een bolletje, dan een volledige bol en daarna begon ik nog een bol, maar had nog meer dan de helft ervan over). De knoopjes zijn van Veritas en hebben toevallig dezelfde spikkel als de wol. 

Om te weten hoeveel wol je nodig hebt, moet je eigenlijk kijken hoeveel meter wol er in één bolletje steekt. Dan kijk je naar het aantal bolletjes dat 'voorgeschreven wordt' van de in het patroon gebruikte wol. 
Het is mogelijk dat er minder (of meer) meter wol op het bolletje zit, als je andere wol gebruikt. 
In een breiwinkel zullen ze dit voor jou met veel plezier nagaan, maar let er op als je bijvoorbeeld wol koopt in de supermarkt of een andere zaak, waar je het niet aan de winkeljuffrouw vraagt (of deze het in Keulen hoort donderen).   

Arianne werd op 6 november de grote zus van Isaura. De roze babymuts had ze aan om gisteren naar huis te gaan.

Toevoeging: deze kreeg ik van mijn zus: is ze niet om op te eten ?
Het dekentje is van de hand van mijn mama, die het haakte toen ikzelf onderweg was ... Fijn, zo'n handgemaakte erfstukken  !


Binnen enkele maanden zal ze schitteren in de Pisa cardigan uit 'Jules en Julie voor klein en groot'.


Het is gebreid in Merino 120 Superwash van Langyarns. Ook hier waren 2 bolletjes voldoende. De knoopjes komen uit de knopendoos van Oma Rimpeltjes (dat is de koosnaam die onze kinderen geven aan de grootmoeder van Dieter, om haar te onderscheiden van zijn mama) Het bobbelpatroon komt er niet zo mooi in uit als hier, maar de merino lijkt mij beter geschikt voor baby's. 

Het grijze staafje op de foto, is een speciale stompe naald om breiwerkjes samen te naaien (die naald heeft een groot oog in plastic draad, waardoor zelfs dikkere wol er gemakkelijk in gaat) en is van Lana Grossa .... te verkrijgen in de breiwinkel !

Intussen staat er al een nieuw truitje op de breipennen: de Venetië cardigan, maar ditmaal in maat 8 jaar, hetgeen dus wel veeeeel meer werk is dan de babymaatjes !

Tenslotte wordt het tijd om mijn eigen trui te 'blocken' en samen te naaien ... Lots to do, too little time ! 



Reacties

  1. het Lou-truitje is hier ook bijna af, maar ik vrees dat het te klein zal zijn :-( het was voor mij nochtans een grote overwinning om iets te breien en effectief af te werken, want ik heb nog nachtmerries van de brei-opdrachtjes op school (en gelukkig ook een mama die 's avonds een handje toestak). jouw breisels zijn alvast zeer geslaagd, heel mooi allemaal!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Merciekes ! Ik ben zeker dat er iemand heel blij zal zijn ermee, als je het niet voor één van jouw bengels kan gebruiken :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...