Doorgaan naar hoofdcontent

Lemon

Mantel voor doopfeest check, jurk was ook check !

Een miniem restje van de stof van de mantel werd overlocked en bewaarde ik in mijn tas om -wanneer de gelegenheid er was- stof te kopen voor een bijpassende jurk.

Die vond ik in In den Beer te Harelbeke. Een limoengeel fris katoentje met wat stretch had de juiste kleur.

Ik had een model van een jurk in mijn hoofd van mijn favoriete kledingmerk, maar wegens tijdsgebrek koos ik toch voor het meest eenvoudige patroon ooit: de (nu al iconische) Harlequin-jurk van La Maison Victor uit het allereerste nummer.

Mijn naaijuf is geen grote fan van deze jurk in haar originele versie in het tijdschrift: het model mist taillering op de rug voor de meeste dames met ronde vormen en daarom raadt ze de cursisten aan het achterpand van de jurk niet aan de stofvouw te leggen , maar in twee delen te maken, eventueel met een (blinde) rits op de rug, waardoor er een natuurlijke kromming ontstaat en je op de rug kan tailleren, indien nodig.

Ook diende ik wat aanpassingen te maken aan de boezem: de jurk is nu eenmaal getekend (staat ook als aanbeveling in het tijdschrift) voor dames met een minder volle boezem dan ondergetekende. In zowel de middenvoor als de middenachter moest ik 2 cm extra voorzien (op mijn normale maat, die ik steeds volgens de maattabel bij LMV moet uittekenen), waardoor het nu op de boezem perfect valt, maar in de taille en op de heupen te breed was. Na ettelijke centimeters terug in te nemen, kreeg ik de perfecte kromming naar de taille en de heupen. Niet te strak, maar zeker niet te los, kwestie van je troeven in de kijker te zetten, niet je 'flaws'.

Ook de lengte van het oorspronkelijk patroon werd voor mij zo'n 10 cm ingekort.

Met dit basispatroon kan je verschillende afwerkingen aan de hals (diep décolté, minder diep décolté, boothals, splitje) voorzien.

De jurk van Nathalie Vleeschouwer nog in gedachten, koos ik voor een splitje. Door het splitje werd een rits dan weer overbodig.

De jurk werd niet gevoerd en de armen werden afgewerkt met biais.

Gelukt ? Oordelen jullie zelf maar :

Smile, Depoorter !

Photobombed ! Hemd Dieter: patroon Knipmode 11/2013, stof: Indenbeer, zelfde patroon als hier en hier



Een stralende zon, een gedoopte die geen kik gaf bij het doopsel zelf, trotse familieleden ... kortom dé ingrediënten voor een fijne dag ! Mijn broer nam nog enkele foto's, maar die zijn bedoeld voor een ander (professioneel) spannend project !

Deze post heette eerst 'Big Yellow Taxi', maar bleek toch niet bij de inhoud te passen. Maar deze song heeft wel één van de mooiste, ritmische zinnen en alleen daarom al het vermelden waard:

"They paved paridise to put up a parking lot" Just love the ryth'm in that sentence.

Een tweede, helemaal andere versie van de Harlequin is bijna af en zal hier zeker ook geblogged worden !


Reacties

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...