Doorgaan naar hoofdcontent

Twee meisjes op het strand





Ze lezen modebladen en dragen sweaters uit stof, getekend door Eva Mouton in samenwerking met Bambiblauw.

En laat Eva Mouton nu één van de nieuwe rolmodellen zijn voor mijn tienerdochters (Check, mama, die nageltattoo's, drool drool). Ze hadden niet beter kunnen kiezen: een madam met ondernemingszin, creativiteit ten overvloede, een grote liefde voor dieren en een sprankelende dosis humor en zelfrelativering.

En neen, er scheelt niets aan jullie ogen: het zijn er inderdaad drie en ze zitten niet op het strand. De foto's zijn genomen aan de oevers van het kanaal, in de buurt.

De weersvoorspellingen (alhoewel, heeft nu toch de hele namiddag de zon geschenen, zekers) en balletrepetities stuurden de plannen om terug naar zee te gaan in de war, maar gelukkig hebben we 'water' dichtbij huis. Een deken, een doos vol aardbeien, water en we waren vertrokken ...

De stoffen zijn zalig om mee te werken en voelen zalig aan op de huid ... ideaal om aan te doen op een zon gebruind (niet laten verbranden, insmeren is de boodschap !) velleke, vandaar wellicht dat ik onmiddellijk zon, zee, strand zag en Raymond in mijn oren hoorde zingen.

Gisteren bestelde ik nog het vierde stofje uit de collectie bij De Stoffenkamer (het was er deze ochtend al !), want ik wil ook een sweater !

Patroon is de Billie (raglan met lange mouwen)  van Zonen09 in maat 122 en 158. Het patroon, de stof, de boordstof  en de paspel werd gekocht bij De Stoffenkamer.

Voor Jozefien nam ik op basis van de matentabel de smalle versie, maar de volgende keer neem ik gewoon de standaard maat (zoals bij de oudste twee), want hij is wat aan de smalle (duh!) kant.

En nu zwijg ik en laat ik jullie genieten van de foto's met op de achtergrond Raymond. De zee, de schelpjes en het zand (al dan niet tussen uw tanden) moeten jullie er maar bij dromen !





Van een restje maakte ik nog een babylegging, volgens het gratis patroon van Emma en Mona.










Tot gauw !

Reacties

  1. Ben ook grote fan van Eva....Prachtige dochters. Heel mooie reportage! En superleuke sweaters!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Duidelijk in hun nopjes! Mooie collectie en leuke foto's. Nu de jouwe nog en dan is het plaatje compleet.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Machtig! Van top tot teen genoten v j blogpost!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Super mooi en heel leuke foto's Katrien!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel tof, die drie meisjes in hun bijpassende en toch andere sweaters!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zalige sweaters, ik wil er ook eentje!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zoooooo mooi samen en toch anders..... Top dat dessertje! (Overschotje voor die legging)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Zalig! Ik dacht ook al dat ik dubbel zag :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Lang leve die blije gezichtjes x 3! Pluim voor de mama!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...