Doorgaan naar hoofdcontent

Linda

Het naaischooljaar zit er weer op, voor mij althans, want normaal is er donderdag nog één les. Ik gaf mijn parkeerbadge echter al in aangezien er donderdag een professionele opleiding op het programma staat.

Ik kijk er naar uit, maar dat wil zeggen dat er vorige donderdag al afscheid werd genomen van Linda, de naaijuf.

Ik 'dubbelde' en was dus al vertrouwd met haar nononsense aanpak, maar voor de nieuwtjes was het een verademing om naast de verplichte stukken ook veel te kunnen freestylen.We gaan er met z'n allen nog een jaartje bijdoen en hopelijk kunnen we het laatste lesjaar van Linda zo aangenaam mogelijk maken ..

Eén  van de cursisten had een leuke broek gemaakt en had nog een stuk stof over. De Burda's werden erbij gehaald en de keuze viel op een t-shirt met aangeknipte mouwtjes, waarvan de hals werd aangepast. Het patroon werd overgetekend in maat 40 en ging de hele klas door.

Linda paste het aan aan mijn maat (it still ain't 40, proest) en na het laatste knoopsgat aan de polo van Dieter, ging ik aan de slag met een polyester stofje uit mijn eigen berging. De 3 meter stof was bedoeld voor een zwierkleed voor mezelf, nu is er nog genoeg over voor een Harlequin.

Op een halve les zat het in elkaar voor een eerste pasbeurt, na de les haakte ik verder aan week 8 van de Dolly Plaid, vrijdagmiddag koos ik de perfecte satijnen biais uit mijn fourniturenkastje en vrijdagavond werkte ik hals, mouwen en zoom af.

De microtexnaald bleek onmisbaar te zijn, een poging om toch te naaien met de 'gewone' naald liep bijna faliekant af ...

Ik kon het bloesje, het eerste stuk voorzien van mijn labels, aandoen om als trotse moeder de balletrapporten van Roos en Jozefien op te halen op zaterdagnamiddag.

Met maxirok (gekocht), colorblocking:




Patronen gebruik ik meestal maar één keer, maar ik denk dat dit een uitzondering zal zijn.

Net als de Harlequin kan je heel wat variaties vinden: afwerking hals, splitjes in de zijkant, boord aan de onderkant ... Ook verschillende stoffen zijn mogelijk: fijne breisels, zijdeachtige stoffen, voile, katoen, tricot ... Volgens mij zou ook neopreen een leuk resultaat geven.

Een tweede versie maakte ik in een voile die ik kocht in Anzegem. Volgers van Emma en Mona kennen het voormalige schatkeldertje wel. Mijn stoffenkast telt nog een aantal pareltjes van daar.


Het bloesje kreeg splitjes aan de zijkant en de hals werkte ik af met witte paspel. Op het eerste zicht een wat 'bommastofje', maar met de roze, gele en groene fluo bloemetjes toch pittig, zomers en luchtig.




De afwerking aan de zoom en de mouwtjes ging als volgt: overlocken, overlockte randje inplooien en nogmaals inplooien, klaar is kees! Ook voor de voile gebruikte ik de microtexnaald, maar het verwerken ging iets vlotter dan het polyester stofje !

Onze 18-jarige kater Joeksel
Ook van deze stof heb ik nog voldoende over voor een nieuw project (wellicht Donna bloesje van Lmv)

In beide bloesjes naaide ik dus mijn label, besteld bij Nominette:




Er gaan nog versies volgen van de Linda, zoals het patroon voortaan heet !

Ik weet niet meer exact in welke Burda het bloesje stond, maar op de website van Burdastyle vind je wel een aantal topjes met aangeknipte mouwtjes. Bovendien is dat volgens mij echt niet moeilijk om te tekenen of over te tekenen van een bestaand t-shirt ...

'Linda' is een song van Will Tura (1970). Bart Peeters maakte er een leuke coverversie van voor Turalura (1990). Op deze CD staat ook de wereldberoemde versie van 'Arme Joe' door Noordkaap.

Reacties

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...