Doorgaan naar hoofdcontent

Het jaar van de zelfstandigheid



Schooljaar 2015-2016 begon met een jongedame die geen hap door haar keel kreeg, haar jas niet vond en voor het eerst met de fiets naar de 'grote' school ging.

Loslaten, heet dat, en het blijft moeilijk ... en ja, ook bij mij gierden de zenuwen door het lijf en het liefst had ik haar met lichtjes behangen als een kerstboom.

Beste wegpiraten, spreken we wel af dat u ruim uit de buurt van mijn dochter blijft ... 

Beste Burgemeester van Aalter, kan u aub iets doen aan die rotslechte verbinding voor fietsers tussen Aalter-Centrum en Bellem ? Vindt u het normaal dat fietsers onbeveiligd rijden samen met wagens die 90 km/uur rijden ? 



Vestimentair werd alles netjes door de meisjes zelf klaar gelegd: niets nieuws en niets mama-made, we gaan voor de 'gentle mom'- aanpak dit jaar #fuckperfect #reallife.

Met eentje in het middelbaar, het vijfde en tweede leerjaar, is het de bedoeling dat de meisjes ZELF hun kleren, hobbytoestanden, turnzak, zwemtas .... klaarmaken. Het grote zwarte bord in de keuken is afgewassen en klaar om ingevuld te worden, de 'trial'-periode van vorig jaar is voorbij, time to get serious!

1 september 2015, is ook de start van het nieuwe gerechtelijke jaar en dus voor mij ook altijd een aanpassing naar een versnellingske hoger op het kantoor. Toga fris gewassen, boekentas uitgemest, loopschema ligt klaar  ... 

En die bloemen ? Die zijn voor mijn schoonmoeder ! Gelukkige verjaardag, Christien !

Reacties

  1. Een fijne schoolstart voor de kindjes ... en welkom in blogland!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo tof dat bloggen, je zal er nog veel plezier aan beleven ;-) Ik deel je angst voor de wegpiraten! Nu rij ik met de bakfiets met de kids, maar vrees de dag al dat ze alleen gaan fietsen... PS: breidate 2 okt?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...