Doorgaan naar hoofdcontent

A touch of orange

Geen verwijzing naar een liedjestekst deze keer, maar wel een verwijzing naar de dresscode voor mijn man op evenementen van zijn werk.

Dieter werkt bij ING, bij ons thuis ook gekend als 'de oranje bank' of 'de bank met de leeuw en de clown' ... Dit zijn de uitspraken van de meisjes toen ze klein waren over de werkgever van mijn man. 'De clown' verwijst naar de clown die ooit eens aanwezig was op een personeelsfeest en de meisjes (toen 5 en 3) dachten dat die daar elke dag rondliep ...

In de 18 jaar dat hij daar werkt hebben we dan ook al een aardige verzameling oranje gadgets verzameld: oranje balpennen, een oranje sporttas, een aantal oranje regenjasjes, uiteraard een oranje paraplu, oranje handdoeken, oranje t-shirts, oranje wieleroutfits en loopshirts, oranje luidsprekertjes en powerblocks ... You name it, we have got it in orange !

Sinds de bank sponsor is van de Rode Duivels, zijn daar gadgets in de nationale driekleur bijgekomen, al dan niet met 'a touch of orange'.

Op recepties van de bank doen sommige personeelsleden dan ook de moeite om hun kledij aan te vullen met 'a touch of orange' : een das (met leeuwtjes), een uurwerk, kousen, manchetknopen, sjaaltje of oorbellen... Er zit kennelijk een strategisch plan achter: "We mikken bij ING niet enkel op tevreden klanten, maar op klanten die promoter worden van ING. Door een duidelijk zichtbare positionering van het merk over alle verschillende touchpoints (niet alleen extremely digital maar ook extremely personal) tonen de werknemers hun betrokkenheid bij het merk. Employee promotership als voorbeeld voor client promotership". De slides zijn op eenvoudig verzoek beschikbaar... 

Op het Nieuwjaarsconcert (één van de zeldzame gelegenheden waar ik meega (mag en wil)) had ik een oranje jurk aangetrokken (wees gerust, erg subtiel) en was ik dus zijn 'touch of orange'. Hijzelf had zijn wit zelfgemaakt hemd aangetrokken, me happy.

Geïnspireerd door deze dresscode en deze en deze madam, die beiden een mooi hemd ineen zetten voor de wederhelft, maakte ik een nieuw hemd voor Dieter, met enkele accenten. Oranje accenten, 'a touch of orange', dus.

Zelfde patroon (slim fit) als hier, aangevuld met borstzakjes, overgetekend van een bestaand hemd en gewone manchetten. De stof komt van bij de Turk in de Sleepstraat te Gent en kostte 2,5 EUR per meter. In de winkel gebruikte de brave man deze stof om zijn tafel met kassa te bedekken, ik zag er onmiddellijk een hemd in.
De knoopjes recycleerde ik opnieuw van een oud, versleten hemd. De versteviging (Vlieseline H180, zwart - 10 cm) meegerekend, betaalde ik dus ongeveer 7 EUR voor het hemd !

Alles werd netjes doorstikt.

Meneer mocht het hemd aandoen en gezellig naar de cyclocross kijken, terwijl ik enkele foto's nam :






Ik zoek intussen verder naar leuke, betaalbare hemdstofjes. Het liefst met niet te veel fuss, want mijn man houdt niet van al te drukke prints, teveel kleur en bloemen. Streep door mijn rekening om ooit eens een herenhemd in Libertystof te maken ...

Het tweede hemd zal al veel vlotter in elkaar, alleen weer wat gepruts om de kraag en manchetten goed te krijgen, maar oefening baart kunst.

Het hemd zal wellicht niet gedragen worden op de bank, daarvoor is het net iets te casual. Misschien meer iets voor 'casual Friday'.

Wellicht zal er in de komende weken wat minder genaaid worden, er staan grote schilderwerken op het programma bij ons thuis. Ik hou mijn hart vast, maar heb er vertrouwen in dat we tevreden zullen zijn met het resultaat...


Reacties

Populaire posts van deze blog

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...